zondag 27 november 2016

Kerst actie deel twee... Roel....



Beste mensen,

Ik heb twee kaarsjes aangestoken om het tweede verhaal van mijn Kerstactie een behouden vaart te geven....Laten we elkaars handen vasthouden en steunen delen en nabij zijn... tijdens donkere dagen die daardoor lichtjes krijgen....Als sterretjes in een donkere nacht.

Annemiek.

Roel….

Een tengere schuchtere jonge man rond de 30 jaar en niet al te groot… zo kwam hij bij ons binnen. Zijn flat was afgebroken een dorp verder en kreeg hij een woning in Landgraaf. Zijn vorige vrijwilligerswerk (met behoud van uitkering) was in een verzorgingstehuis geweest waar hij dementerende mensen hielp met eten. Deze jonge man hoort tussen jonge mensen te werken in afwachting van een baan en werd een plekje voor hem vrij gemaakt in het consuminderhuis….

Roel spreekt iets langzamer dan de meeste mensen, wat bedachtzamer en kijkt de kat uit de boom. Duidelijk introvert en hij heeft ietsje meer tijd nodig maar daar is niets mis mee. Hij heeft een gedegen opleiding afgerond…

Niets aan de hand met Roel zou je denken maar wat een zwaar lot trof dit jonge mens. Van zijn vierde levensjaar tot zijn negende heeft hij gevochten tegen leukemie ( bloedkanker) met een overlevingskans van 10%. Roel had geen onbezorgde kindertijd waarvan hij ook nog eens twee jaren in Nijmegen in een ziekenhuis doorbracht. Hij was zijn moeders eerste kind en kreeg nog een jonger broertje. Moeder zat volgens Roels beleving twee jaar dag en nacht  in Nijmegen aan zijn bedje. Zijn vader was thuis en verdiende de kost voor het gezin en was er ook nog het jongste kind om te verzorgen. Zo ging dat in die tijd er moest immers brood op de plank komen….Toen Roel zeven jaar was geworden kwam hij eindelijk thuis maar de therapie bleef. Logopedie en inhalen op leeftijdgenootjes….Onder leiding van moeder was Roel daar constant mee bezig….wat hem goed af ging.

Vanaf Roel zijn vroegste jeugd moet er een bijzondere band tussen hem en zijn moeder zijn ontstaan en tegelijkertijd de band met zijn vader op een laag pitje gekomen, ze zagen elkaar immers weinig. De bijzondere band van een moeder met haar zorgenkind bleef….Roel adoreerde haar en nog steeds waarvan een vrij grote tatoeage getuigd op zijn lichaam van een afbeelding die zijn moeder met een zonnebloem voorstelt met haar naam eronder. (Een zonnebloem is een laatbloeier en dat is Roel ongetwijfeld.) Op deze manier is ze altijd bij hem. Ze stierf veel te jong….aan kanker… twee jaar nadat Roel genezen was verklaard. Roel was toen elf jaar.

Toen kwam de grote leegte… Verdriet van een man die achter bleef met twee kinderen waarvan de oudste een zorgenkind was. Een vader die zichzelf moet hebben herkent in zijn oudste zoon. Introvert en moeilijk over gevoelens kunnen spreken. Ze piekeren zonder te delen met degenen die ze liefhebben…en maken het zichzelf daardoor heel moeilijk.

De grote leegte voor Roel… het gemis van de liefde en de aandacht want moeder was degene geweest die het dichtste bij hem stond maar ook contacten met vriendjes en Roel bevorderde. Ze organiseerde activiteiten en de opvoeding van de twee kinderen voor het grootste deel op zich nam, waarvan heel veel tijd met Roel. Het klassieke patroon van vader die kostwinner was en moeder het huishouden verzorgde. Het was niet meer….De kinderen waren meer aan zichzelf overgeleverd hoe goed vader ook zijn best deed... 

Toen vader enige jaren later een vriendin kreeg en mettertijd ging samenwonen kwamen er nog de twee kinderen van de vriendin in het gezin wonen en Roel steeds meer uithuizig….want thuis was thuis niet meer en zou voor hem nooit meer thuis worden… Hoe goed de vriendin ook haar best deed, geen enkele vrouw hoe goed of volmaakt ook zou het in de ogen van Roel tegen zijn moeder op kunnen nemen. Maar dat begreep Roel pas veel later…

De jongen met zijn verwonde hart…liep in weer en wind de krant rond te brengen vroeg in de morgen, voor een zakcentje. Daarna naar school middelbaar bijzonder onderwijs (VMBO) waar maar 15 leerlingen in een klas zaten. Later haalde hij het hoogste niveau Electro…en was er nog de sport viermaal per week. Atletiek bij een club in Sittard en met de trein heen en weer slokte hele avonden op. In de weekenden vaak wedstrijden. Hij hoefde maar weg te zijn…wilde alleen maar weg en is uiteindelijk voorgoed gegaan zijn huissleutels achterlatend…. Er moeten grote zorgen om Roel zijn geweest bij de vader over zijn zoon. 

Roel had zo zijn dromen. Er zou een baan komen als zijn studie was afgerond en een vriendin. Hij haalde tussendoor zijn rijbewijs en was gediplomeerd elektricien en die zijn altijd gewild. Toch verloor hij keer op keer zijn baan omdat hij iets meer tijd nodig heeft. Hij kreeg alleen maar vriendinnen die van hem profiteerden en zijn jeugd maar vreemd vonden. Roel kreeg verkeerde vrienden en leerde hoe je kan vluchten voor verdriet en mislukkingen door drugs te gebruiken.  Korte baantjes bij het uitzendbureau en te weinig inkomsten. Hij vroeg geen aanvulling aan bij de bijstand en leefde soms dagen op water en een pot mayonaise die nog in de kast stond. Hij betreurde dat hij bij die 10% hoorde die leukemie hadden overleefd…...Voor hem hoefde het allemaal niet meer…

Zijn vader moet toen onmachtig aan de kant van de harde weg van Roel hebben gestaan. Wachten totdat hij iets kon doen en machteloos toezien want vaders zijn meestal geen psychologen en hebben meestal alleen zorg en liefde te geven en soms is dat niet genoeg.  Roel werd gevonden en voor zes weken opgenomen op een gesloten afdeling van Mondriaan. Daarna bleef enige tijd therapie tegen depressies en o.a. het verwerken waarvoor hij vluchtte…

Er was huurschuld ontstaan omdat hij te laat uitkering aanvroeg die niet met terugwerkende kracht wordt uitbetaald. Het zag er volgens Roel naar uit dat hij in drijfzand was beland waar hij nooit meer echt uit zou komen. De foute vrienden werden weer opgezocht omdat die hem een gevoel van “belangrijk zijn” gaven en Roel werd verder uitgebuit. Hij “kocht” vrienden en vriendinnen door te helpen met geld en raakte verder in de schulden. Weet werd speed en hij hoopte dat hij eraan ten onder zou gaan maar wilde de 50e verjaardag van vader nog meemaken en daarna zou hij van dit aardse tranendal verdwijnen… Toen hij me dat vertelde wist ik dat hij zielsveel van zijn vader moest houden. Misschien heeft zijn moeder van daarboven op het juiste tijdstip ingegrepen maar zeker wel zijn vader die het draadje bleef vasthouden……. Roel werd wederom op de gesloten afdeling opgenomen vroeg zelf bewind voering aan en komen we langzaam naar de tijd van nu…….Roel in het consuminderhuis…….

Te weinig kleding, afgedragen slechte schoenen en vrij mager stapelde Roel zakken met binnengekomen kleding in ons consuminderhuis. Liep ermee de trappen op en af en was een veelal zwijgende hardwerkende aanwezigheid. Zijn wereld moet klein zijn geweest want hem aanspreken leverde al stress op met ongecontroleerde bewegingen als gevolg. Die bewegingen zijn nu veel minder en horen bij hem en verhogen zijn charme. Hij is zeer geliefd… roddelt nooit en zijn “horen zien en zwijgen” maakt hem tot een geliefde collega. Omdat ik wilde weten waar zijn minderwaardigheidsgevoel vandaan kwam, waarachter ik eenzaamheid vermoedde en er financiële problemen waren kwam Roel in een budget/consuminderkring die ik persoonlijk leidde…

Roel leefde van 30 euro per week met drie katten waar hij gek mee is en werd via maatschappelijk werk bij de kredietbank aangemeld voor de schuldsanering. Er zat geen schot in omdat Roel niet geholpen werd met het aanleveren van documenten waar hij niets van begreep en uiteindelijk de brieven niet eens openmaakte. Hij lag er nachten van wakker…. Zijn dossier lag ergens in een “onderste la.” De laatste waarschuwing was al geweest en zou de zaak stopgezet zijn als ik mijn neus er niet in had gestoken. De zaak werd vlot getrokken en Roel zit nu in de tweede fase aanvraag schuldsanering.

Hij is wat gevulder geworden want hij krijgt van de broodlijn eenmaal per week. Dat betekend groente fruit brood en wat lekkertjes. De dames die de kleding sorteren houden mooie kleding voor Roel apart en hij loopt er goed gekleed verzorgt en geschoren bij. Hij lijkt wat gegroeid en dat komt door zijn eigenwaarde die groeide en hij meer rechtop loopt. Roel is inmiddels assistent van de coördinatie en het visitekaartje van ons huis. Behulpzaam haalt hij kofferbakken leeg van mensen die spullen brengen, haalt de broodlijn mee op bij de supers en werkt samen met Theo aan de vrijdaglogistiek. Hij geeft voedsel uit op de zaterdag broodlijn en er zit nog veel groei in Roel na de grote groei die hij al maakte. Hij loopt sinds kort controles door het huis net voor sluitingstijd of ramen en deuren wel gesloten zijn en lichten uit. Of stekkers uit contactdozen zijn en de afval goed gescheiden werd en afgevoerd. We kunnen hem vertrouwen want hij heeft een groot gevoel voor verantwoordelijkheid.  Hij  mocht op onze kosten zijn rijbewijs verlengen want binnenkort gaat hij onze bestelbus rijden. Eerst voor korte ritjes zoals de broodlijn ophalen en wat korte ritjes rondom de kerk… Al doende leert men nietwaar….en hij moet er eventjes weer inkomen.

In zijn budget/consuminderkring leerde hij budgetteren en energiezuinig stroom en gasgebruik. Inmiddels leert zijn kring tijdmanagement en staat Roel elke dag twee uur eerder op tijdens de dagen dat hij niet bij ons werkt en haalt zijn huis uit de achterstand schoonmaak. De sfeer in zijn kring is openheid en geborgenheid en met veel humor kijken we naar onszelf en pakken zaken aan waar we tegenop zien en maar uitstellen……. Na grip op geld leert Roel grip op leven maar vooral groeien naar meer eigenwaarde en hij is me zeer dierbaar geworden en niet alleen bij mij.

Door zijn groei is hij de contacten met zijn familie aan het herstellen en de vriendin die steeds geld van hem leende heeft hij gesommeerd in etappes het geleende terug te betalen. Dat gebeurd nu ook en lenen is er in de toekomst niet meer bij. Ze mogen hem aardig vinden om wie hij is en niet om geld van te lenen en ik let erop dat hij niet wordt misbruikt om gratis werk te leveren voor iedereen. Roel werkt vooral aan zichzelf en dat heeft de hoogste prioriteit. Hij mag trots zijn op wat hij presteerde de afgelopen jaren waar geen drugs meer aan te pas komt. Hij heeft een klein spaarpotje voor als zijn wasmachine kapot gaat of zo, en helpt ons mee te helpen ……en daar mag je respect voor hebben. Tweede Kerstdag werkt hij samen met Theo en mij aan de broodlijn en maken we het een beetje gezellig voor de mensen die voedsel komen halen omdat er geen geld is…..Kerst is delen en vrede op aarde waar we elkaars handen vasthouden om verder te kunnen….

Ook voor Roel willen we voor Kerst wat extra doen om even geen zorg te hebben over wat er op tafel komt. Wat is 30 euro per week nou als je daar alles van moet doen verzorgende producten katvoer eten reparaties en zou hij al uitgehongerd zijn als hij niet van de broodlijn kreeg….

Stort wat je missen kan en wil op rekening IBAN NL14RABO0173658903 van Consuminderhuis Parkstad Zet er maar Kerst actie bij…..

Dankbaar zal elke euro goed besteed worden. Er blijft niets aan de strijkstok hangen.……

Annemiek