vrijdag 28 december 2018

Mijmering 115 Appelbeignets voor 18 cent, dankwoord en de kat zijn kut....

Beste mensen,

Geluk is relativeren tussen de plantjes
en energie opdoen....
als je het echt niet meer weet....

Annemiek.

115 Consumindermijmering 2018.

Tip
Red de aarde van verkwisting oftewel de Kerstgolf op de afvalberg... Ik ben er druk mee en misschien kan je meekijken met nieuwe ogen? De roosjes die we kregen met bruinige bloemblaadjes konden NET nog gedroogd en werden op de kop gehangen. LEVE DE PLUS! Ik zie de volle rozenkrans al voor me van gedroogde roosjes. Zo romantisch... Toch maar gered van de afvalberg... We hebben al honderden van die roosjes die niet werden verkocht...
 
De uitgelopen dikke knoflook werd ook niet verkocht en heb ik in potjes met aarde gezet. Ze worden doorgegeven aan de mensen die de moeite nemen consuminder kookworkshops te volgen en te leren meer doen met minder. Met de verhoogde BTW tarieven op de boodschappen wel aan te raden nietwaar. Knoflook in potjes op de vensterbank betekend geen knoflook meer hoeven kopen. De onder potjes waar de potjes knoflook instaan hebben we ook gered van de afvalberg. Met Kerst werden daar puddinkjes in verkocht die wij kregen toen de consument niet meer kocht. Glazen potjes die eenmaal gebruikt dus ook weg gemieterd moesten worden of in de glasbak. Dat zie ik niet gebeuren met zo’n kleine potjes en ze zullen wel in de restafval verdwijnen.
 
Nog zo eentje die voor spek en bonen meedeed was het hyacint arrangement van Martin. Een hyacint een beetje lang doorgeschoten zal Martin er wel niet meer zijn naam aan willen verbinden... want ze werden weg gekeild. We vingen ze op voor ze de afvalberg bereikten en de pot staat bij velen op tafel. Bij mij dus ook ter lering ende vermaak want ik geef het voorbeeld nietwaar..... De bollen zijn nog wel twee weken aan de bloei en worden daarna uit de pot gehaald en op een krant gedroogd. Ze gaan in de volle grond buiten in mei en mogen daar wortels krijgen en kinderen. Ze mogen harden tot buiten hyacint. De glazen pot daar kan je van alles en nog wat mee doen... vul maar in: zoutpot, overpot, bewaar prullaria pot, kleurtjes en pennen pot, touwtjes pot, mandarijnen pot, en en ... hergebruik ten top.
 
Tip 2
De kop van de knolselderij staat nog steeds in een bloempot op de vensterbank blaadjes te geven voor wintersoepen. De basilicum ernaast en nu ook al wat kleine knoflookpotjes. Degenen die buiten in de volle grond staan vanaf de herfst zijn al gehard maar deze nu buiten zetten betekend de dood voor de toekomstige plantjes. Waar ook aan werd gewerkt was de salie plantjes die ik zaaide in een grote pot op de vensterbank. Ze zijn in polletjes omgepoot in kleinere potjes met potgrond. Ze staan aan de zonzijde op de vensterbank in de woonkamer en gaan nu doorgroeien tot echte planten. Negen polletjes salie planten die ik heb beloofd aan de meest enthousiaste kookworkshoppers van het consuminderhuis. Ze hebben de weldadige genezing met salie ervaren bij luchtweg infecties... Als de plantjes sterk genoeg zijn worden ze doorgegeven, samen met een stuk lavas oftewel maggikruid. Dat zal wel in april worden of zo. Degene bij wie de salie dood gaat krijgt er geen meer want als salie in de volle grond nog bij je dood gaat...tja... eh sorry. De chayote liep al uit en werd voor de helft in een pot potgrond ingegraven en een stokje erbij plus aangelijnd eh...gestut. Ze gaat nu wortelen als "God bleef" en pracht groente brengen in de zomerse tuin 2019. Daaraan werken brengt de lente dichterbij. Ik moet die groeiende struik dus tot de maand mei op de vensterbank laten woekeren....Ik heb er nog vijf die trachten uit te lopen...
 
Tip 3
De oliebollen gekte is weer in het land... Dan praat ik over de ellenlange rijen voor de oliebollenkraam van mannen waarvan hun vrouw de bollen zelf niet kan of wil maken. Velen doen dat wel... In de supers staan al jerrycans olie te koop voor veel geld. Na het bakken kan je de keuken afsoppen en de olie blijft in de zwaar gehavende pan staan die je nooit meer schoon krijgt. Als je het goed wil doen komt de afgewerkte olie in de jerrycan bij de super waar hij weer wordt ingeleverd. Ze vangen daar geld voor.  Ze maken biodiesel ervan voor bijvoorbeeld vrachtwagens die hyacint arrangementen van Martin vervoeren die al of niet worden verkocht. Je kan de olie zelf houden want je hebt hem duur betaald  en je houten hekwerk en gereedschap ermee invetten en waterafstotend maken.... als je meedoet met die gekte. Ik wil niet denken aan al die mensen die de olie in de afvoer gieten en de pan niet meer schoon krijgen en op de afvalberg kieperen... Het is ons allemaal wijs gemaakt! En nu het goede nieuws!!! Je hoeft geen jerrycans olie te kopen of je beste pan versjangeleren (nieuw woord) evenmin je keuken afsoppen of het milieu belasten met al die olie die je wegwerkt op misschien wel vreselijke manieren die het daglicht niet kunnen verdragen. Maak gewoon appel pannenkoekjes in de wok gebakken in een scheutje olie en noem ze appelbeignets! Laat de supers met al die dure poedersuiker zitten en maal zelf van gewone suiker in de keukenmachine als je die hebt of een oude koffiemolen. Zet je beignets gewoon op tafel naast de glaasjes wijn en geen hond die het verschil ziet. Zeker niet na een glaasje wijn... Scheelt je toch een hoop geld... Receptje? van appelbeignets Annemiek?
 
Ingrediënten:
Kleine appeltjes
halve kilo gewone bloem
snuf zout
zakje bakpoeder of...
Halve kilo zelfrijzend bakmeel waar de bakpoeder al inzit.
melk
1 ei als je die over hebt maar hoeft niet
beetje zonnebloemolie
poedersuiker
 
Werkwijze:
De appels schil ik niet en worden gewassen en met een appelboor van klokhuis ontdaan. Snij dun de kop en kontjes eraf en eet die op. Fruit eten hoeft niet meer die dag. Verdeel de appel in drie of vier schijven... wat je maar wil. Kieper de bloem en bakpoeder met snuf zout en ei in een kom en roer de melk erbij met een garde. Hoeveel? Tot je beslag dik is en de garde NET NIET er rechtop in blijft staan. Dat kan de keukenprinses met twee linkse handen en opzetnagels nog... Met zelfrijzend bakmeel is het nog gemakkelijker maar waarom? Dat is duurder en daar gaan we niet voor...
 
Zet de wok of koekenpan op het gas en giet een scheutje zonnebloemolie erin. Laat warm worden en sleep een appelring door het beslag. Dat kan best met je vingers en leg in de wok of koekenpan. Even op hoog gas dicht schroeien (halve minuut) en op laag gas garen tot er gaatjes in het deeg komen. Omkeren en verder laten garen en bruinen. De appel moet immers beetgaar worden. Ik hou van dikke appelschijven en die moeten langer dan dunne.. Kijk wat voor jou beter is. De appelbeignets

(die eigenlijk appelpannenkoekjes zijn) smaken heerlijk warm en koud en slurpen geen hopen olie op tijdens het bakken en zijn toch gezonder denk ik wel. De oliebollensmaak zit er zeker aan en weten de gasten veel hoe appelbeignets eruit horen te zien...
 
Ruim poedersuiker erop en servetjes erbij... De wok gaat na het laatste baksel even onder de kraan en sist door eigen warmte schoon. Doekje erdoor en voilà... Geen pan weg evenmin hopen olie gekocht... geen  bevroren echtgenoot in de wachtrij....bij de oliebollenkraam en en...  de Aarde is je dankbaar voor alle verspilling die werd voorkomen... Rest je nog te tellen hoeveel een appelbeignet kost... Bij de LIDL 39 cent per stuk en die van jou 18 cent..... Die van de oliebollenkraam wil ik niet eens weten......
 
Mijn leventje gaat al enkele dagen over iedereen persoonlijk willen bedanken voor het meedragen van de mens in nood en dat niet kunnen. Het is ondoenlijk en zou ik nachten door moeten mailen. De Kerstactie heeft zovelen gered van uithuiszetting, geen voedsel of kinderen die op de grond sliepen en nu in een bed. Ik wil zo graag iedereen bedanken en doe dat bij deze... De mens is geneigd te denken vanuit haar/zijn eigen huisje en ik hoef voor mezelf nooit een dankjewel. Ik zie wel aan ogen en lichaamstaal hoe gelukkig ze nu zijn. Daar onttrek ik mijn geluk aan en dat is de reden dat ik zoveel mogelijk beeldend probeer te schrijven hoe jullie goede giften aankwamen...Zodat jullie daar ook geluk aan onttrekken.
 
Er zijn gezinnen die nog steeds envelopjes op maat krijgen en afgepast... Eerst de al aanwezige voedsel uiterste houdbaarheid geven... die we gratis krijgen en dan pas kopen wat er nog ontbreekt... om een gezond menu op tafel te zetten. We verspillen geen geld (door jullie gesponsord) aan wat er al is... We leveren soms hergebruik vriezers bij de voedsellijn om in te vriezen wat nu goed is en in januari zo nodig is in gezinnen. Terug naar het dankjewel... Lily en Louki haar zus weten wel dat alles goed bij ons terecht komt en velen met hen... Ik bedank niet elke keer als er een pakje aan is gekomen want mijn energie gaat vooral naar het doorgeven, hergebruiken en nood ledigen. Toch zette een mail van een mevrouw me aan het denken dat ik niet echt goed bezig ben ... Mevrouw  breidde sokken vorig jaar en dit jaar sjaals en door de drukte neem ik dan niet de tijd om haar te mailen hoe dankbaar en blij we waren met die mooie sjaals. Dat had ik moeten doen want mevrouw kan geen gedachten lezen. De goed wasbare sjaal gaat net in het nieuwe jaar naar de vrouw van Jelle om het toekomstige jaar in mooie kleuren te kunnen blijven zien... En de kwetsbare wollen sjaal gaat naar Anna die zo zorgzaam met spullen omgaat. "Ik heb niet iedereen persoonlijk bedankt," dendert nachtenlang  door me heen in onrustige slaap na de mail van de boze mevrouw.  Ze schreef voor de kat zijn... te werken en dat de wol geld kost en haar werk zeer geliefd is en ze niets hoort waar het is gebleven... Misschien wel achterin een kast schreef ze nog. Dat is vreselijk voor haar die onwetendheid en ben ik zwaar in gebreke gebleven...Iets wat je niet terug kan draaien....  De uitdrukking van haar van de kat zijn ... wat ze schreef kende ik niet en bij navraag op google  moet dat “de kat zijn kut” zijn geweest. Dat is een uitdrukking die rond Amsterdam wordt gebruikt en betekend voor niets...
 
Ik laat dus duidelijk steken vallen als mensen zich zo voelen en is nooit mijn bedoeling geweest.... Ik kom er wel weer overheen en zal notities maken in de toekomst al weet ik niet of het me lukt en ben ik misschien niet zo goed voor dit werk... Ik ben onderweg naar de volmaaktheid die ik nooit bereik en kan alleen maar beschrijven.... waarom we zo druk zijn....
 
Ik denk aan de meneer die op de voedsellijn kwam gisteren. We hebben even de revue laten passeren hoe het allemaal is gegaan... Ik vroeg hem “Ben je een beetje gelukkig nu?” Dat was zacht uitgedrukt vertelde hij en verhaalde over zijn vier kinderen die nu in bedden sliepen. De oudste dochter in het bed wat ik voor vader had bedoeld en had ik wel gedacht... De woonkamer was een paradijs geworden voor de kids en was verdeeld in vier delen. Achterin de werkplek van pa... zijn bureautje waar hij de rompslomp van de failliete ZZPer uitzocht en waar de strafstoel staat waar soms een kind vijf minuut moet afkoelen vertelde hij... Die stoel vond hij dus minder bedacht ik met een glimlach. Dan was er een speelhoek en daarnaast de eethoek waar zo vanuit de gang en keuken voedsel op tafel kwam en hij had de meest vreemde nieuwe gerechten gemaakt van onze voedsellijn. Ik vertel hem zo tussendoor recepten... Dan komt de bankhangplek waar banken staan en een salontafel en TV denk ik wel... We hebben tijdens de Kerstviering nog bedden gebracht en was eigenlijk niet de bedoeling maar toch... Eigenlijk kon dat niet... voor een Kerstviering waar je gesteven en gestreken naar toe gaat en Annemiek je weer op drift stuurt... Mea Culpa... Theo Gerard en Hansi... ... hadden we die kinders dan op de grond moeten laten slapen? Meneer vroeg of ik in God geloof... jawel en soms heet hij Allah of heer... of god en meneer is zo dankbaar en weet niet dat wij het consuminderhuis net zo hard nodig hebben dan het consuminderhuis ons.... Ik vier niet voor niets nooit meer Kerst.... en heb mijn verdriet omgezet in goed zijn voor de medemens en heb daar mijn leven lang over gedaan.... 
 
Gisteren kwam ook weer de mevrouw met de drie kindjes onder vier jaar op de voedsellijn en ze moest me weer omhelzen omdat ze anders zou zijn gebarsten denk ik wel.. We huilen dan allebei en ze herhaalt dat ze zonder ons (lees jullie) uit haar huis zou zijn gezet en dat is zo...  De kindjes hadden speelgoed met Sint en Kerst en voedsel en het envelopje voorkwam veel... Triena (andere naam) was naar de kapper geweest en geknipt en benzine gekocht om naar de voedsellijn te kunnen komen met haar oude autootje. Ze is al 80 en loopt moeilijk door een gebroken enkel die niet goed genas... Ze is zo blij met ons (en jullie) door het envelopje en het voedsel en de meubels en spullen. Ze heeft tien dagen in haar auto geslapen voor ze haar appartementje plus borg en en... als ik denk aan die vorstnachten... Dan zijn er vele zeer velen die we hielpen waar ik niet over schrijf. Ze zouden herkenbaar zijn voor de mensen rond het consuminderhuis en ze kunnen dat niet aan...en zou ik ze maar schaden. In ieder geval velen met kinderen die allemaal omelet op brood hebben gegeten vandaag als warme maaltijd want we kregen 3000 eieren van de PLUS. Met de jaarwisseling krijgen ze gevulde eieren en daar is niets mis mee. De mayo zit in de bigshoppers en hoeft er alleen wat kerrie bij....Een gezin met tien kinderen (tweede leg) nam bananen dozen vol mee....Eenmaal omelet op brood en er zijn 40 eieren weg. We dragen gezinnen soms jaren omdat de instanties geen vat op ze krijgen en zo klaar ermee zijn door ze in bewind voering te gooien. Hop alweer een casus met "succes" gesloten... Dan leren ze niets en bij ons wel al is het soms langzaam. Heeeeel langzame groei die we behoeden en verzorgen als kasplantjes... Mijn...onze... dank is heel groot en met ons de vele mensen... gezinnen in nood die wel anders willen maar niet kunnen of nog leren en er wel komen over twee jaar of zo...omdat onze vrijwilligers een lange adem hebben en veel meer tijd investeren dan de betaalde hulpverlening. Velen zijn gebaat bij kooklessen, consuminderlessen, leren budgetteren en niet drie generaties lang in schuldsaneringen...  We doen er alles aan.... en wat is nu drie jaar op een mensenleven.
 


 Al jullie zorg en donaties waren niet voor de kat zijn K....
 
Hartegroet en fijne jaarwisseling. Alle goeds en gezondheid voor 2019 wens ik je....
 
Annemiek en haar team top vrijwilligers die nu allemaal rugklachten hebben waar ik weer wakker van kan liggen.....
We doen het wat rustiger aan in januari

woensdag 26 december 2018

Mijmering 114 Pindarotsjes van chocoladeletters en de gouden schoonmaaktip...

Beste mensen,
 
Geluk is grip op geld en leven
door mogen geven....
 
Annemiek
 
 
114 Consumindermijmering 2018.
 
Tip.
Dit jaar heb ik zelfs geen Kerstlampjes voor het raam gezet... om de mensen in het straatje om de tuin te leiden. Het resultaat is dat de Kerstkaarten me bespaard bleven... Wat een vreugde. De paar kerstspullen die ik nog heb... kunnen morgen voorgoed mee naar het consuminderhuis. Eerste kerstdag heb ik de was gedraaid en mijn bed verschoont. Floortje heeft het dekbed nog recht gelegd en toe gekeken terwijl ik met mijn nieuwe uitvinding aan de slag was gegaan... Wil je die weten?
 
Van een molton heb ik een ruime dweil geknipt. De meeste dweilen die de commercie verkoopt zijn vaatdoekjes in mijn grote handen. Ken je het euvel van dweilen die van vloertrekkers schuiven? Vooral de natte? Ha... bij mij niet meer want ik knipte een gaatje in de dweil die kliedernat boven de emmer over de steel van de vloertrekker gleed. (zie foto) De dweil zwaar van vocht verlies je niet meer en gaat geen tijd verloren. Je moet er immers snel bij zijn om te drogen want laminaat en water is niet z’n goede combinatie... Natuurlijk hebben we eerst gestofzuigd en ja... de vloer is weer stralend schoon. De dweil goed uitgewrongen om de trekken ging langs randjes van de kleerkast en in hoekjes en langs randjes waar je normaal alleen gebukt aan kan komen. Ik kieper dan meestal voorover en mijn uitvinding komt dus als geroepen. Je hoeft de dweil niet eens op te rapen.. de steel omhoog en eraf halen zonder te bukken....
 
In de badkamer hetzelfde verhaal nadat de douche en de vloer met het bezempje werd geschrobd en in de hoekjes van de vloer kwam de dweil vastgeklonken aan de trekker goed van pas... Natuurlijk kan je naar maat dweiltjes knippen als jouw handen kleiner zijn. ik zal nog een kleintje knippen voor het plee vloertje waar ik een klein trekkertje voor heb....... Zoiets als tussen raam en vloertrekker in en die werkt perfect op de grote lappen raam van 3.50 meter breed die mijn huis heeft....Mijn dweilen gaan altijd goed schoon gespoeld met de handdoeken in de was dus zijn echt schoon als ik ze pak. Ik zou er zelfs de ramen mee na kunnen drogen na het wassen bedenk ik me...
 
Floor was nog steeds het bed aan het opmaken en besloot tussen de hoofdkussens door nog even onder de sprei controle te gaan lopen... Daar heeft ze wel vier uur over gedaan en bleek oost Indisch doof toen ik haar hulp nodig had... Gelukkig heb ik wat truukjes voor alleenstaanden. 
 
Tip 2
Ken je ze? De mannen hulp die je vraagt en die eerst aan de koffie gaan omdat het zo hoort? Ze roken een sigaret ( ik stuur ze buiten) en wordt de prijs voor de klus gemaakt. Dat dacht je dan... Ze zijn niet assertief en doen het wel voor niks zeggen ze. Bij mij niet! Eerst overleg! Boter bij de vis!  Tegenwoordig vraag ik of ze snel zijn want ik heb eens een uurloon betaald aan een meneer die een dag nodig had om een gordijnrail op te hangen. Dure grap... Nu stel ik een totaal bedrag klusgeld voor en als de meneer een uitkering heeft krijgt hij de klus in natura....eh... in boodschappen betaald. Pakjes shag koop ik niet meer om de helpende hand niet naar de eeuwige kamperfoelie velden te sturen. Het zou zijn alsof je iemand arsenicum gaf of zo... De mannen beginnen ruige verhalen te vertellen aan de koffie en ik probeer dan bewonderend kindvrouwtje te spelen wat me echt niet gemakkelijk afgaat. Ik merk dat ze aanbeden willen worden...en ik ben niet zo van de aanbidderige... 
 
Eindelijk beginnen ze dan aan het werk als ik half snikkend de boormachine in handbereik heb gelegd of zo... Steevast boren ze in waterleidingen of stroomkabels waardoor de enexis moet worden gebeld... of de WML. Dat is ze nog nooit gebeurd zeggen ze dan en zal wel aan mijn muren liggen. Ze maken te grote gaten waar de plug met schroef en al zo in en uit kan reizen. Wat lucifertjes ernaast helpt wel eens en wat gips. Ik heb eens na het plaatsen van een plank aan de muur een stapel boeken onder de plank moeten leggen die er eigenlijk op moesten. De plank hield niet.... Ik heb de plank eraf gehaald, de gaten gedicht en een tafel tegen de muur gezet.... Een man vragen me te helpen mijn wollen vloerkleed van boven te halen en op het zomerkleed te leggen leek me dus geen goed idee.... De vragen die je alleen al beantwoorden moet...waarom kleed op kleed en en... Weten zij veel van consuminderen...
 
Dat wollen vloerkleed daar hoort een verhaal bij... Het werd bij het groot vuil gelegd en ik heb het op mijn hofje gelegd waar vele emmers regenwater erop werden gekeild. De SUNSODA en de zomerzon kwamen eraan te pas en een flinke kokosborstel... Een dag en een nacht heeft hij in de week gelegen en heb ik hem opgerold. Aan een kant van de rol drie bakstenen onder de rol en om de halve meter twee en een baksteen. Aan het einde van de rol liep het meeste water eruit en ja... toen moest een sterke man eraan te pas komen om dat loeizware kleed op een stellage te hangen. Een rij tuinstoelen en een trapje en nog zoiets... De winterschilder was op dat moment “toevallig” bij me bezig en die vraagt nergens naar...want hij kent dit zot mens al eeuwen. Hij was bereid de rol samen met mij over de stellage te hangen. Ik heb daarbij gepast zijn spierbundels geprezen. Het sop werd van het kleed gespoeld met twee regentonnen hemelwater. Het vuil verdween met het water in de put en de hittegolf droogde in drie dagen mijn kleed. Ik heb het kleed op een schoon geveegd stoepje opgerold en aanmerkelijk lichter in gewicht twee pantybenen erom gebonden. Het kleed werd in etappes de trap op gesleurd en in de rommelkamer gelegd tot de winter zou komen...
 
En nu... komt de kou en werd het kleed de trap af gekeild. Het zomerkleed moet weg want is nu zo vaak geschrobd dat het te dun is geworden. Wegdoen is een vreemd woord voor een consumindermens dus werd het zomerkleed ondertapijt voor het wollenwintervloerkleed. De tafel kantel ik gewoon en rol hem van het kleed af. Even goed stofzuigen en het
begin van het winterkleed goed recht aanleggen want schuiven kan niet meer... De tafel weer erop kantelen
en voorzichtig schuiven. Pootjes van de bank erop en voilà. Heerlijk warm wollen kleed met ondertapijt. Voetjes warm...alles warm weet je nog? Als Floor nu alsjeblief niet erop wil kotsen hou ik het jaren schoon....Oh ja en het bezoek geen plaid van de bank trekt waar een soepje in staat te trekken...
 
Tip 3
Pinda rotsjes maken van chocolade letters...
Twee grote puur chocolade letters en een zak ongezouten pinda’s heb je nodig voor een berg pindarotsjes. Zet een vuurvaste schaal in een pannetje water en zorg dat het water halverwege de schaal komt.Tussen schaal en pan voor de duidelijkheid. Binnenin de schaal mag geen water komen. Zet de pan op het gas en breek de stukken chocola in de kom. Als de chocolade gesmolten is roer je daar een zak pinda’s door. In etappes maar want misschien zijn jouw letters kleiner dan de mijne en je zak pinda’s groter.
roer zoveel pinda door de chocola als kan en ze allemaal bedekt zijn met chocola. Vet een plaat dun in met zonnebloemolie en leg met twee lepeltjes kleine hoopjes op de ingevette plaat. Even afkoelen en daarna even in de koelkast om sneller diep te koelen. Met een pannenkoekmes de hoopjes losmaken en in een bonbonschaaltje leggen. In de koelkast blijven ze het lekkerste tussen de uitgifte door en zie je ze niet...wat wel aan te raden is...
 
Gebruik geen witte chocolade want dat is geen chocolade en melk chocolade blijft zachter. Lees de ingrediënten achterop het pak... er moet minimaal 48% cacao bestanddelen in zitten wat meestal wel klopt. Daaronder heet het chocolade fantasie...zoiets als “roomboter” koeken zonder roomboter maar waarvan de plaat met roomboter werd ingevet.
 
Mijn leventje...
Tussendoor het sleepwerk heb ik samen met Theo en Jozé de broodlijn uitgegeven... We konden nog zes bigshoppers vullen met goed spul van de goede gaven en de uiterste houdbare producten direct doorgeven... De meeste producten zijn tot uiterste verkoopdatum 25 december en zijn 26 december nog prima. Brood van eergisteren is ook niets mis mee zeker als het muesli of rozijnenbrood is. Jelle die nog steeds geen leefgeld krijgt nam vijf maaltijd salades mee voor elk gezinslid een. Twee grote zakken wortel met uien en gaf Jozé hem 20 euro voor de aardappels mee en wat we niet hebben. Er waren rookworsten voor bij de hutspot en yoghurt na... Er was brood met vleesbeleg en melkdrank plus thee en melk. Jelle nam de pakketten gevulde pompoen mee en “de vrouw” zou daar wel iets van maken vertelde hij... Nog wat eieren voor omelet op brood  en alweer vier dagen eten voor het gezin van vijf personen. We dragen ze het nieuwe jaar in tot de rechter weer zijn toga aanschuift en die nieuwe bewindvoerder aanstelt... Dochtertje speelt zo leuk met de baby born vertelde Jelle.. wat dat ook kan zijn. (van onze Kerstman gekregen) en ik krijg een krop in de keel als ik zie hoe gelukkig de man is.  Kerst vieren na kerst... Ik kreeg weer een zoen en die krijg ik veel want ze moeten hun blijheid kwijt. Mevrouw M was weer diep ontroerd door de gevulde bigshopper die ze nog te goed had. Had ze bijna ontlopen omdat ze niets zei...maar ik had het gemerkt... Ze heeft haar uitgroei blond bijgewerkt zag ik en was weer wat opgemaakt... Ze verheugd zich op de volgende kringochtend de 4e januari. Haar leven heeft weer glans...Mevrouw A liet me foto’s zien van de grote pan ragout die ze maakte voor peanuts. Dit jaar geen gore dure blikjes en ze is de hemel in geprezen...door hasband en het aangeschoven bezoek. Een beetje vreemd vond ik de erwten en wortels naast het ragoutbakje... Er lag ook sla langs zag ik en dat was goed. Een blik ragout kopen daar krijg je geen bewondering voor maar zelf ragout maken zeker wel...waar ook nog geen lijken in dreven...nou ja een kleintje voor opa die kip in zijn ragout wil. Mevrouw is heel benieuwd wat ik als thema in de vrijdagmiddag kookworkshop heb de 4e januari... en ze zal verwonderd zijn...
 
Annemiek