zondag 5 november 2017

Mijmering 111 Pompoen gevuld met winterviolen, de lijnen doortrekken en laat je niet kleineren...


Beste mensen,

Een van de grootste vergissingen is niets te doen
omdat je maar weinig kunt doen....
Doe wat je kunt....

Annemiek.

111 Consumindermijmering 2017.
 
Tip.
Ik ben een rommelkont en moe van mijn werk thuis  gekomen, haal ik net mijn sta-op-stoel en komt er niets meer uit mijn handen en dat hoeft ook niet. Maatwerk nietwaar.... De volgende ochtend fris en fruitig de dag goed starten helpt heel veel. Mezelf verzorgen en aankleden ondanks zware tegenzin (want het bed is zo heerlijk warm) pak ik de lijnen direct op, maak de klussen af of leg de lijnen iets verder....Dat lukt niet op de sloffen met de nachtpon aan in de wollen woonmantel. Even jezelf bij de kraag Annemiek in tijdmanagement, los in de beentjes, kregen de tassen hun plekje, de meegebrachte potten bij de geraniums gezet en de was opgehangen die voor de nacht werd aangezet. De pan waar een lel regenwater in was gezet, werd voor gespoeld. De tijd en het water weekte alle smurrie los en hoef ik niet meer te doen. Dat scheelt met afwassen en spaart leidingwater en sop. De plastic afval werd weggeruimd en de GFT in de compostbak. De wind door mijn huis door te luchten. Deuren en ramen open. Floor dendert met me mee en drinkt een slokje regenwater als ik de rucola inspecteer en snoep van de frambozen. Er kwam een nieuw slot op de poort en de sleutel lijkt op die van de schuur en dat is lastig. Een lik rode nagellak en je kan snel de juiste sleutel vinden in de schemering in de sleutelbos....Direct maar doen....duurt korter dan de klus op de berg leggen in je hoofd.
 
De sleutelbloem oftewel primula moet nog in de volle grond waar hij overleven kan en de pot werd alvast bij de poort gezet voor de voortuin. Die lijn trek ik morgen wel door.... Het gekregen lavas zaad van Jo kreeg een plek in een plastic bak. Het
gedroogde zaad kan als specerij in de soep en smaakt heerlijk. In het voorjaar kan wat zaad in de aarde voor nieuwe plantjes... Ik ben er blij mee.
De closetrolletjes sparen we het hele jaar door om in te zaaien als de lente komt. Ik leg de lijn iets verder van toilet naar tuintafel... als ik naar de schuur ga neem ik de closetrolletjes wel mee, waar ze een plek vinden in een bigshopper aan het rek. Nooit met lege handen naar boven, beneden, de schuur en de tuin. Eerst altijd kijken of er een lijntje spul ligt wat je oppakt en door trekt... Onderaan de trap en boven idem, bij de keukendeur enz... Er staat een tas bij het bankje waar nog steeds het teveel in komt, dus ontspul ik nog steeds. Vier bekers die ik niet meer gebruik en twee boeken en en...We moeten doorgeven wat niet meer nodig is...
 
Tip 2
Van een pompoen kan je een plantenbakje maken dat langer meegaat dan je denkt. De pompoen is scheef maar dat hindert niet, daar leg ik wel een schelpje onder. Met een mesje werd de lijn aangegeven waar de deksel eraf moet. Met een kartelmes diep in de pompoen steken en voorzichtig snijden want je mag niet van het lijntje afwijken. Van de losse deksel werden wat losse pitten en troepjes verwijdert. De pompoen met de hand van zaden en zacht weefsel ontdoen en ik voel me dan altijd een beetje gynaecoloog. “Ze hant mich oetgekretst” hoor ik dan Trina van Sielke van achter de bruk vertellen. In mijn jeugd heeft dat grote indruk op me gemaakt. Wat dat zou zijn en of dat pijn deed en waarom? Met een lepel met scherpe rand kan je de pompoen verder uithollen en beter nergens aan denken. Eventueel met een mes de randen dunner snijden, dat werkt goed......... Van het pompoenschaafsel kan je pannenkoekjes maken of soep of....pompoenmarmelade.
 
Als volgens jouw de pompoen voldoende is uitgehold kan een open geknipte broodjeszak in de pompoen gelegd (vertraagt rot worden) en potgrond. Drie viooltjes kwamen in de pompoen, weer wat potgrond en aandrukken.  De plastic werd ingestopt aan de randjes. Er groeit voldoende mos op muurtjes om rondom de viooltjes mee af te dekken zodat potgrond en plastic niet meer te zien zijn...  Op een rotan onderzetter gezet kwam de deksel er schuin tegenaan en een schelp onder de scheve kant zodat het geheel recht kwam te staan. De pompoen staat wel zes weken buiten op de tuintafel, natuurlijk afhankelijk van het weer. De hele zaak bevriest soms en na ontdooien is de pompoen wel rot. Dan kan het hele zwikje plastic plus aarde met viooltjes in de volgende pompoen of.... in een mandje of bakje... Dat is zo gebeurt en heb je toch veel plezier en oogstreling van je plantenbakje gekregen. Ik zag bij het tuincentrum een kleinere pompoen met wat takjes schors en een dennenappel en wat mos. kostte 9,95 euro en het zag er best amateuristisch uit....Maar ze werden gekocht zag ik en tel ik al mijn consumindergeluk. Gratis van bewaard zaad... Zelfs een gekochte pompoen op de markt maak je soep van en een plantenbakje voor minder geld....
 
De hockey stic is een klem aan de fiets om een stick of... wandelstok veilig te vervoeren. Helemaal goed als je niet ver lopen kan maar wel fietsen.... Te bestellen en te koop bij fietsenwinkels.....
 
Mijn leventje....
De was droogde terwijl ik opruimde en opgevouwen in de mand werd de droge was onderaan de trap gezet. Als ik naar boven ga komt de was direct in de
kast...Ik luister tegenwoordig goed naar mijn lichaam en doseer het werk... Gisteren ben ik viooltjes gaan kopen 12 stuks voor 5 euro grootbloemig en dan ga ik op mijn gemakje de traytjes na en wissel hier en daar een plantje. De kleuren die ik hebben wil bijeen gezet en naar de kassa. Het valt me op dat mensen het denken van me overnemen als ze zien dat ik me moeilijk beweeg en daar kan ik laaiend om worden. Ik kan me helemaal voorstellen hoe een meneer of mevrouw in een rolstoel zich voelt als alleen het woord wordt gericht naar de persoon die erbij loopt.
 
Mijn stok doet soms wonderen en komt de behulpzaamheid om de hoek kijken maar ook het kleineren. Meneer aan de kassa vroeg of hij het traytje in de auto zou zetten? “Wat lief!” “Krijg ik er een auto bij?” was mijn commentaar.  Ik ben met de fiets... Tja daar denk je niet aan bij een vrouw met wandelstok... Tegenwoordig schijnen bij baby's en kleine kinderen ook auto's te horen. Waar is de tijd van de lopende kleuter met het handje aan de kinderwagen met baby erin en nummer drie in de maak? Terug naar de violen....
 
Ondertussen had ik de hergebruik plastic zakken uit mijn tas gehaald en daar konden de violen wel in. Meneer vond mijn zakken te groot en wilde zijn eigen nieuwe zakjes gebruiken. Ondertussen had ik mijn hergebruik zakjes naar buiten half omgeslagen en begon de viooltjes netjes onderin te zetten. Plant tegen plant....en het zakje optrekkend toen de bodem bedekt was. Meneer zijn nieuwe zakjes oppakkend gaf ik hem die in zijn handen... keek hem aan en zei: “Helpt u de volgende klant maar, ik ben volledig zelfredzaam.” Meneer was verbijsterd en kreeg een stralende glimlach als pleister op de wonde.... Zijn gezicht op mijn netvlies deed me nog uren glimlachen. Ik heb maar niet naar de rij wachtenden klanten gekeken....
 
Annemiek.