Beste mensen,
Neem de tijd voor een luisterend oor of om een goed
woord te zeggen....
Het zijn kostbare minuten voor de eenzame
mens....
Annemiek.
66 Consumindermijmering 2017.
Tip.
Steeds weer met nieuwe ogen kijken brengt tips. Het
stukje novilon waar Floor haar etensbakjes op staan kan beter. Het ding is met
veel buk werk, schoon te maken. Eerst de bakjes verwijderen en dan het stukje
novilon afsoppen bijv. op het aanrecht en de onderkant goed laten drogen voordat
het weer op de plaats kan, anders gaat het schimmelen. Wat een werk.... Een
dienblad met een heel klein opstaand randje is veel gemakkelijker. In
een greep alles opgepakt en af gewassen dagelijks met het
laatste afwas sop... Het dienblad afdrogen en voilà alles kan direct weer erop en
op de plaats gezet...
Tip 2
Floortje haar zomerhuisje is aan vernieuwing toe en
voordat ze bij Japie gaat wonen heb ik een mooi nieuw mandje opgescharreld.
Onderin gedroogd iris blad en de bovenlaag zacht hooi. Ze kreeg een bredere
glasplaat als afdak en een glasplaat om uit de wind te zitten. Een nieuw miniset
tafeltje waaruit haar “zomerhuisje” bestaat staat nu op haar verlanglijstje,
vertelde ze me nog. De middelste plank is eruit gevallen en die zal ik met een
latje en een paar spijkers wel repareren. HERGEBRUIK Floortje en niet “nieuw,
nieuw, nieuw.”! Een latje is zo gevonden bij het consuminderhuis of in mijn
schuur.
Tip 3
Van de laatste frambozen wordt o.a. frambozenazijn
gemaakt en dat doe je als volgt: De overrijpe framboosjes door een fijn zeef
drukken met een klein pollepeltje of zogenaamd juslepeltje. Het sap werd in een
melkkannetje gegoten en door het tuitje kon ik het sap goed gieten..... in een
mooi karafje waar bloemen op staan gegraveerd. Evenveel rode wijn of rosé
toevoegen en de dop op de karaf. Je mag ook een deel azijn toevoegen maar wijn
wordt vanzelf azijn als hij lang staat. Het bederft niet, ook al is het
flesje niet vacuüm noch de inhoud gesteriliseerd en blijft jaren
goed....
Omdat ik tien pannenlikkers aan mijn handen heb
werd het sap schaaltje helemaal schoon en in het melkkannetje kwam een scheut
yoghurt en kwam na roeren frambozenyoghurt tevoorschijn. Met een lepeltje erbij
kwam het goed...en een van de tien pannenlikkers...
Tip 4
De rode kruisbessen zijn klein dit jaar en komende
herfst ga ik de struik uitgraven en omzetten. Hij krijgt te weinig vocht op die
plek en staat ook te dicht op de frambozen. De lichte kruisbessen zijn mooi
groot en als je ze overrijp laat worden tegen het gele aan zijn ze zelfs zoet.
Dus niet te vroeg plukken... en mengen met de rode kan natuurlijk... Met een
schaar de “kopjes en kontjes” afknippen en na kort afspoelen invriezen in
ongeveer taart hoeveelheid in zakjes. Heerlijk op harde wenerbodem met al of
niet een custard/pudding/laag en schuim of slagroom erop. 
Kruisbessen ingevroren
kunnen zo uit de vriezer in de pan op laag gas ontdooien en verwarmen. Een
eetlepel aardappelzetmeel op twee eetlepels water in een kopje mengen en
toevoegen als de kruisbessen aan de kook zijn. Omscheppen, weer aan de kook
brengen en op laag gas het “papje” een minuutje laten garen tot helder. Daar
hoef je geen dure taartina voor te kopen die de commercie je aan wil
smeren........
Tip 5
De eerste courget was oogst klaar en werd een
compleet menu. Er kwam geen gif of insecticide aan te pas dus bio en bleef de schil
erom. En passant werd een bos bloeiende munt als boeket op de tuintafel gezet. Kort afgespoeld werd de courgette op het hofje zo van de plant in schijven gesneden. Er werd een stevig beslagje gemaakt van zelfrijzend bakmeel snuf zout, een eitje en wat melk. Het beslag moet om de schijven courget blijven zitten, zo niet doe er dan wat meel bij. In iets zonnebloemolie werden de courget pannenkoekjes gebakken in de wok. Van een deel van de rosé die over was, heb ik een glas Hugo gemaakt en die was me toch lekker, zodat het er twee werden en alles een rozig tintje kreeg omdat ik geen alcohol ben gewend. Receptje?
Eierdopje vlierbloesemsiroop, bekertje water of mineraalwater met bubbels en afvullen met rosé. Zoek je eigen hoeveelheden van meer of minder water rosé en vlierbloesem. Er kan een takje munt bij.... Rose over? Voor morgen kan het ook nog voordat je alles dubbel ziet en na een week is
de rosé wijnazijn.... dus gewoon laten staan om in de sla op te maken.......dit geldt natuurlijk voor alle restjes wijn....
Tip 6
Duizendblad is een plant met sterk geurend blad en
zuiver gele bloemen. Het blad van de bloemen rissen van net onder de bloemkop
naar beneden en de bloemen bundelen. Gedroogd wordt de kleur iets fletser en ze
zijn prachtig in droogboeketten en herfststukken. De bos bijeen gebonden hang ik
in de woonkamer aan de grote staande lamp. Daar komt lavendel bij en later nog
lampionnetjes ... zomersouvenirs als de zomer al lang verdwenen is....en de bos
aan de lamp mijn hart verwarmd...
Tip 7
Net voor de eerste bui heb ik de gedroogde
zaadhulsjes van de pot met raapsteelplantjes gehaald. Van de plantjes heb ik
meerdere malen gegeten en zijn er voldoende blijven staan om in bloei te komen
en zaad te brengen voor volgend jaar...
Mijn leventje...
Waubachs dorpsfeest mag ik niet missen. Vroeg op
zondagochtend geeft de harmonie een concert in de kiosk op het plein en ik was
erbij. Ik ga tegenwoordig alleen zodat geen mens tegen me spreekt tijdens dit
concert en ik volop kan genieten hoelang het ook duren mag. Meegesleurd worden
door kooplustige vriendinnen of naar de eettenten verlangende vrienden daar moet
ik niet aan denken. De geur van oude olie is voor mij al genoeg eten en drinken
tegelijk. De eerste trompettist van de harmonie, die niet voor niets vooraan de
rij zit was geweldig en kreeg ook een lang applaus bij zijn vele solo’s. Ze
speelden eerst wat klassieks en later evergreens. Van die harmonieklanken wordt
ik altijd emotioneel. Het is iets uit vervlogen tijden, en de klanken verwaaien
over het plein de heuvels en het limburgse land... waar harmonieklanken zo bij
horen....
Ik kwam veel mensen tegen die ik ken vanuit het
consuminderhuis en eentje heb ik eens goed omhelst, omdat ze er nog is en een
tijdje slecht heeft gelegen. Natuurlijk moest ik bij de goede schoenwinkel
binnen die grote opruiming houdt tijdens dit dorpsfeest en heb wolky sandalen
gevonden met 60% korting. Ik kan er voor niet uitschuiven want
er zit een leren bandje tussen mijn tenen . Een stevige enkelband geeft de
nodige steun en geen mens die ze kocht want het is 
Natuurlijk moest ik de pletskeskoek proberen en
koffie drinken in het clubgebouw even later en die kost bij elkaar maar een
penning en dat is 1,60 euro. Ik stap op want binnen zitten kan altijd nog en
alweer iemand die me even later herkent als de vrouw van het
consuminderhuis. Ze komt zomaar bij me aanschuiven als ik op een terrasje
mensjes zit te kijken. Ze betaald ongevraagd mijn kop koffie die net wordt
geserveerd, samen met een bestelde voor haarzelf. Mevrouw vertelt uitgebreid
over haar problemen met haar autistische zoon en hoe ze het kind altijd voor
zijn vader moest beschermen. Die man vond dat het kind gewoon een goed pak slaag
moest hebben op z’n tijd. De mevrouw is inmiddels 76 en haar man is gestorven en
nee ze heeft hem niet vermoord... Haar zoon woont onder begeleiding en zijn zus
en neef zijn voogd en voogdes, vertelt ze. De mevrouw kan zonder zorgen sterven
zegt ze en ik probeer zonder schuldgevoel op te staan als ik vind dat het wel
genoeg is. Mevrouw kijkt beteuterd als ik aankondig nog naar de opticien te
willen. Ik had die kop koffie niet moeten aannemen, het geld op tafel leggen of zo, maar wilde niet grof zijn.
Die koffie lijkt opeens een soort “betaalmiddel” om ongelimiteerd problemen te
spuien op een zondags terras en wil ik dat wel ? nou ja eventjes wel, gewoon
zonder betaalmiddel, maar hoe lang....als het een ongevraagde aangeschoven
kennis is?? Assertief zijn Annemiek...
Even bedenk ik dat vroeger de mannen die me
trakteerden op een drankje ook meestal wat meer verwachten dan een gesprekje. Toen had ik dat nog niet in de smiezen.
Dan stond ik uitgebreid te vertellen hoe zaden van de lupinen zo mooi opkwamen
en voelde ik opeens de rits van mijn zondagse dans jurkje open gaan. Maar dat
was niet de bedoeling.... De mens wil nog steeds waar voor zijn geld merk ik al
is het op een andere manier, maar toch...
De opticien op de hoek wil mijn uit model brilletje
wel recht buigen en merkt op dat ik er deze keer lang mee doe. Tja dat komt
omdat ik nu een leesbril heb voor in bed met een stevig montuur. Vroeger ging ik
nog wel eens op mijn goeie bril liggen vertel ik ( waarmee ik in bed las) en
braken er onderdelen af... Meneer stelt me voor aan zijn vrouw die voor de zaak
zonnebrillen probeert te verkopen... “Annemiek van Deursen, van het
consuminderhuis,” zegt hij.... Ik maak even een praatje dat een beetje lijkt op
een presentatie in het kort....
Terug naar het dorpsfeest kom ik de eenzame meneer
tegen die we hebben ingericht in een ochtend. Hij bezat nog
geen kneup, en ook geen geld....Ik zie hem te laat dus kan geen omwegje meer
nemen en hij klampt me aan en zo ken ik hem ook. Hij was weg gelopen bij
zijn vrouw die haar zoon (uit een vorige relatie) in huis had genomen en er
dagelijks grote ruzie was. De zoon en meneer konden niet door een deur en moeder duldde
teveel. Meneer wil gewoon zijn ei even kwijt merk ik, ik ben maar op zijn
uitnodiging ingegaan voor de inmiddels derde kop koffie. Ik vroeg of hij spijt
heeft, dat hij weggelopen was, nu de eenzaamheid zo schrijnend voelt. Toen
liepen er wat tranen over zijn stoppelige wangen en ja die zoon he.......die
gaat niet weg en als die niet was gekomen...
Maar ik was toch ook alleen en zo’n mooie vrouw,
merkte meneer op. Tja ik weet al lang dat mannen van alle leeftijden gek zijn op
wilde Rubensvrouwen van alle leeftijden, zelfs als ze thuis een mooie slanke
echtgenote hebben zitten. Juist dan........ Meneer zou zo graag een
praatmaatje willen, zegt hij, al legt hij wat te vaak zijn hand op mijn arm.
“Je bent zo warm” zegt meneer, “en zo bruin.” Toen vond ik het hoog tijd worden
om verder te gaan. Meneer bedankte zich hartelijk en ik vertelde dat het heel
gezellig was geweest. Toen ik even naar het toilet ging heb ik de rekening
betaald....duidelijkheid! Bovendien heeft meneer 50 euro leefgeld per week en rookt zo graag sigaartjes
weet ik..... Het was een dorpsfeest met gemengde gevoelens en het stukje
luisteren heb ik graag gedaan omdat ik afgelopen vrijdag heerlijk heb zitten
zeuren tegen Moniek die tijd voor me nam....dat vergeet ik niet. Rust en tijd om
te luisteren is van onschatbare waarde voor de medemens en steeds moeilijker om
aan te komen...
Annemiek
