dinsdag 29 november 2016

Mijmering 139 Zuurkool met appeltjes, peper in je lijf en bleekselderij in de vaas....

Beste mensen,

Mensen geven elkaar namen
en er zijn namen
die je liever zijn dan alle andere namen
je bent bij hen thuis gekomen....

Annemiek.
 
139 Consumindermijmering 29 november 2016.
 
Tip.
De matige vorst deed de aarde op slot en vogels hebben het zwaar omdat ze veel voedsel nodig hebben om hun temperatuur op 40 graden te houden. Ze verliezen daardoor wel eens 10% van hun gewicht tijdens een nacht dus kunnen wat bijvoederen gebruiken. Water bevroor in plasjes en bakjes en kunnen we even helpen door water in een diep bord of schaal buiten te zetten na de nacht. Wel een terracotta bloempot erin zodat de vogels niet kunnen badderen.....anders gaan ze dood. Ze houden van appel en rozijntjes en vetbollen en vogelvoer voor buiten. Dat laatste moet ik nog even halen en kwam er alvast rozijnen/krentenbrood in blokjes als voorgerecht waar ze aan begonnen. Het echte goede vogelvoer ligt nu bovenop de blokjes..........

Tip 2
Winterweer en zuurkool met appeltjes op het menu. Een maaltje zuurkool werd uit het vat gehaald in de schuur, meteen ook  aardappels en twee appeltjes uit de mand. Op de aardappels en appels heb ik gisteren avond nog een dekentje gelegd en dat is prima bij matige vorst gezien het eensteens muurtje van de schuur....
In de zuurkool komen witte bonen die ik eerder in de week heb gezet, gekookt en in porties heb ingevroren. Ik kook de aardappels en zuurkool apart en de bonen mogen bij de zuurkool als je ze zichtbaar wilt houden en bij de aardappels als ze mee gepureerd mogen worden. De aardappels klein gesneden werden met de bonen en een beetje water in een pan gaar gekookt. Nee geen zout erbij want die zit wel in de eigen gefermenteerde zuurkool. De zuurkool eventueel wassen als er teveel zout in zit en met iets water vanaf kookpunt tien minuutjes garen dat is het lekkerste. Van de
aardappels/bonen heb ik puree gemaakt met iets melk en nootmuskaat en klontje boter. De gare zuurkool erbij omgeschept en twee appeltjes geschild en in partjes gebakken in iets olie . De appeltjes bij de zuurkool geserveerd met mosterd. De bonen in de zuurkool zijn prima vleesvervanger met de eiwit die erin zit en de zoete appeltjes passen bij de zuurkool als een muts op een kaal hoofd......bij winterweer.
 
Tip 3
Als de aarde op slot gaat ben ik weer helemaal verliefd op mijn inkuil in de border. Met de riek werd “het stro” eraf gehaald. Nou ja, de gedroogde irisbladeren en daaronder was
het helemaal niet bevroren en kon ik zo wortels en pastinaken uit de inkuil wippen. Voor in een linzensoepje deze keer met meer peper en linzen geven net als alle bonen heerlijke warmte in je lijf in wintertijd, warmte die dagdelen blijft hangen. Lekker stevige kost waardoor je er tegen kan..... Ik gaf al eerder het recept maar heb weer nieuwtjes, dus even nog in sneltreinvaart het recept.
Ui gesnipperd gefruit in iets olijfolie met even later twee tenen knoflook erbij en afblussen met anderhalve liter water. Beker linzen erbij en twee groentebouillontabletten ( of meer)
In stukjes gesneden pastinaak en/of wortel en eventueel ook knolselderij. Ik heb al tijden een bleekselderij in water staan die aan de groei is gegaan. Eenmaal per week verschoon ik het water en hij kreeg wat wortels aan het uiteinde ( zie foto) Af en toe haal ik een of twee ribben van de plant en/of knip wat blad voor een cup a soupje... In het midden komt alweer een jong ribje op zoals je ziet. De bleekselderij staat al vier weken in het water dat bewaart dus beter dan in de groentelade van de koeling.
 
Er kwam ook wat groen van de knolselderie plant die in de bloempot staat ( ingegraven schijfje van de kop met blad van een knolselderij) waar prachtig jong blad aan groeit. Verder nog een pepertje die te drogen hangen aan het rek maar nu met drie zaadjes ( vijf kan ook) dus lekker pittig in je lijf in wintertijd. Er was nog een paprika die op moest en toen de soep lekker aan de kook was, door en door warm en pruttelend heb ik de pot in de gewatteerde deken gezet en dicht gevouwen. Op de fiets ben ik met floor naar de dierenarts geweest want het wicht had een allergie aanval. De soep gaarde lekker door in eigen warmte die gevangen zat in de deken.......
 
Toen we thuis kwamen was de soep gaar en kreeg Floor een bakje lievelings voer en ikke een kom soep. We zijn gezamenlijk onder de voorverwarmde deken geschoven in mijn stoel en hebben even een dutje gedaan. Wat zijn we rijk....Floor en ikke.
 
Tip 4
Buiten liggen in de nacht de koelelementen van de koelbox....die vriezen vannacht lekker in om morgenvroeg in de koelkast langzaam hun kou af te geven.......dan hoeft de koelkast geen stroom te pakken.
 
Mijn leventje.....
Als het donker wordt gaan de gordijnen dicht en worden de zomen op de vensterbank gelegd. De dubbele gordijnen voor de voor en achterdeur dicht geschoven en voor de trap blijft het gordijn nu dag en nacht dicht. De keukendeur naar de kamer dicht en de radiator in de keuken op nul wonen we kleiner in eigen huis. Ik stook boven niet en we varen er wel bij de geraniumstekken en ikke....... De stekken van de geraniums staan op de vensterbank van de logeerkamer en krijgen eenmaal per week wat water. In de nacht gaat het raam op kiep in mijn slaapkamer en Floor blijft liever beneden waar de warmte van het stoken van overdag blijft hangen in het goed geïsoleerd huis. Als de wekker afloopt hoort ze dat altijd en komt boven aan mijn slaapkamerdeur krabbelen. Na de zoen en het lieve praatje gaan we naar beneden en start het ochtend ritueel. Ze gaat even naar buiten tussen zes en acht en als ik na mijn ontbijtje in bed weer opsta en het bed openleg komt Floor daar wel even op liggen. Op het flanelletje doet ze haar dutje en dat is haar gegund. Ze heeft momenteel last van een oude kwaal en dat is allergie. Geen mens weet waarvan en daar is moeilijk achter te komen. Ze krijgt even een kuur van driemaal per week een injectie en dat helpt moet ik zeggen.
Als je als poes jeuk hebt lik je met je rasp tong een heel lijf kaal als er niets aan gedaan wordt. Nog door de huid heen als het moet.... met wondplekken als er niet ingegrepen wordt. Buiten in de natuur zou floor geen last van allergie hebben en in lente zomer en herfst tijd heeft ze daar geen last van ... en laat ze nu allergisch zijn voor kou en de winter? De winterwereld vind ze helemaal niets en blijft lekker binnen in ons warm huisje.... met anti allergie injectie.... Wachten op de zomer.......
 
Annemiek

zondag 27 november 2016

Kerst actie deel twee... Roel....



Beste mensen,

Ik heb twee kaarsjes aangestoken om het tweede verhaal van mijn Kerstactie een behouden vaart te geven....Laten we elkaars handen vasthouden en steunen delen en nabij zijn... tijdens donkere dagen die daardoor lichtjes krijgen....Als sterretjes in een donkere nacht.

Annemiek.

Roel….

Een tengere schuchtere jonge man rond de 30 jaar en niet al te groot… zo kwam hij bij ons binnen. Zijn flat was afgebroken een dorp verder en kreeg hij een woning in Landgraaf. Zijn vorige vrijwilligerswerk (met behoud van uitkering) was in een verzorgingstehuis geweest waar hij dementerende mensen hielp met eten. Deze jonge man hoort tussen jonge mensen te werken in afwachting van een baan en werd een plekje voor hem vrij gemaakt in het consuminderhuis….

Roel spreekt iets langzamer dan de meeste mensen, wat bedachtzamer en kijkt de kat uit de boom. Duidelijk introvert en hij heeft ietsje meer tijd nodig maar daar is niets mis mee. Hij heeft een gedegen opleiding afgerond…

Niets aan de hand met Roel zou je denken maar wat een zwaar lot trof dit jonge mens. Van zijn vierde levensjaar tot zijn negende heeft hij gevochten tegen leukemie ( bloedkanker) met een overlevingskans van 10%. Roel had geen onbezorgde kindertijd waarvan hij ook nog eens twee jaren in Nijmegen in een ziekenhuis doorbracht. Hij was zijn moeders eerste kind en kreeg nog een jonger broertje. Moeder zat volgens Roels beleving twee jaar dag en nacht  in Nijmegen aan zijn bedje. Zijn vader was thuis en verdiende de kost voor het gezin en was er ook nog het jongste kind om te verzorgen. Zo ging dat in die tijd er moest immers brood op de plank komen….Toen Roel zeven jaar was geworden kwam hij eindelijk thuis maar de therapie bleef. Logopedie en inhalen op leeftijdgenootjes….Onder leiding van moeder was Roel daar constant mee bezig….wat hem goed af ging.

Vanaf Roel zijn vroegste jeugd moet er een bijzondere band tussen hem en zijn moeder zijn ontstaan en tegelijkertijd de band met zijn vader op een laag pitje gekomen, ze zagen elkaar immers weinig. De bijzondere band van een moeder met haar zorgenkind bleef….Roel adoreerde haar en nog steeds waarvan een vrij grote tatoeage getuigd op zijn lichaam van een afbeelding die zijn moeder met een zonnebloem voorstelt met haar naam eronder. (Een zonnebloem is een laatbloeier en dat is Roel ongetwijfeld.) Op deze manier is ze altijd bij hem. Ze stierf veel te jong….aan kanker… twee jaar nadat Roel genezen was verklaard. Roel was toen elf jaar.

Toen kwam de grote leegte… Verdriet van een man die achter bleef met twee kinderen waarvan de oudste een zorgenkind was. Een vader die zichzelf moet hebben herkent in zijn oudste zoon. Introvert en moeilijk over gevoelens kunnen spreken. Ze piekeren zonder te delen met degenen die ze liefhebben…en maken het zichzelf daardoor heel moeilijk.

De grote leegte voor Roel… het gemis van de liefde en de aandacht want moeder was degene geweest die het dichtste bij hem stond maar ook contacten met vriendjes en Roel bevorderde. Ze organiseerde activiteiten en de opvoeding van de twee kinderen voor het grootste deel op zich nam, waarvan heel veel tijd met Roel. Het klassieke patroon van vader die kostwinner was en moeder het huishouden verzorgde. Het was niet meer….De kinderen waren meer aan zichzelf overgeleverd hoe goed vader ook zijn best deed... 

Toen vader enige jaren later een vriendin kreeg en mettertijd ging samenwonen kwamen er nog de twee kinderen van de vriendin in het gezin wonen en Roel steeds meer uithuizig….want thuis was thuis niet meer en zou voor hem nooit meer thuis worden… Hoe goed de vriendin ook haar best deed, geen enkele vrouw hoe goed of volmaakt ook zou het in de ogen van Roel tegen zijn moeder op kunnen nemen. Maar dat begreep Roel pas veel later…

De jongen met zijn verwonde hart…liep in weer en wind de krant rond te brengen vroeg in de morgen, voor een zakcentje. Daarna naar school middelbaar bijzonder onderwijs (VMBO) waar maar 15 leerlingen in een klas zaten. Later haalde hij het hoogste niveau Electro…en was er nog de sport viermaal per week. Atletiek bij een club in Sittard en met de trein heen en weer slokte hele avonden op. In de weekenden vaak wedstrijden. Hij hoefde maar weg te zijn…wilde alleen maar weg en is uiteindelijk voorgoed gegaan zijn huissleutels achterlatend…. Er moeten grote zorgen om Roel zijn geweest bij de vader over zijn zoon. 

Roel had zo zijn dromen. Er zou een baan komen als zijn studie was afgerond en een vriendin. Hij haalde tussendoor zijn rijbewijs en was gediplomeerd elektricien en die zijn altijd gewild. Toch verloor hij keer op keer zijn baan omdat hij iets meer tijd nodig heeft. Hij kreeg alleen maar vriendinnen die van hem profiteerden en zijn jeugd maar vreemd vonden. Roel kreeg verkeerde vrienden en leerde hoe je kan vluchten voor verdriet en mislukkingen door drugs te gebruiken.  Korte baantjes bij het uitzendbureau en te weinig inkomsten. Hij vroeg geen aanvulling aan bij de bijstand en leefde soms dagen op water en een pot mayonaise die nog in de kast stond. Hij betreurde dat hij bij die 10% hoorde die leukemie hadden overleefd…...Voor hem hoefde het allemaal niet meer…

Zijn vader moet toen onmachtig aan de kant van de harde weg van Roel hebben gestaan. Wachten totdat hij iets kon doen en machteloos toezien want vaders zijn meestal geen psychologen en hebben meestal alleen zorg en liefde te geven en soms is dat niet genoeg.  Roel werd gevonden en voor zes weken opgenomen op een gesloten afdeling van Mondriaan. Daarna bleef enige tijd therapie tegen depressies en o.a. het verwerken waarvoor hij vluchtte…

Er was huurschuld ontstaan omdat hij te laat uitkering aanvroeg die niet met terugwerkende kracht wordt uitbetaald. Het zag er volgens Roel naar uit dat hij in drijfzand was beland waar hij nooit meer echt uit zou komen. De foute vrienden werden weer opgezocht omdat die hem een gevoel van “belangrijk zijn” gaven en Roel werd verder uitgebuit. Hij “kocht” vrienden en vriendinnen door te helpen met geld en raakte verder in de schulden. Weet werd speed en hij hoopte dat hij eraan ten onder zou gaan maar wilde de 50e verjaardag van vader nog meemaken en daarna zou hij van dit aardse tranendal verdwijnen… Toen hij me dat vertelde wist ik dat hij zielsveel van zijn vader moest houden. Misschien heeft zijn moeder van daarboven op het juiste tijdstip ingegrepen maar zeker wel zijn vader die het draadje bleef vasthouden……. Roel werd wederom op de gesloten afdeling opgenomen vroeg zelf bewind voering aan en komen we langzaam naar de tijd van nu…….Roel in het consuminderhuis…….

Te weinig kleding, afgedragen slechte schoenen en vrij mager stapelde Roel zakken met binnengekomen kleding in ons consuminderhuis. Liep ermee de trappen op en af en was een veelal zwijgende hardwerkende aanwezigheid. Zijn wereld moet klein zijn geweest want hem aanspreken leverde al stress op met ongecontroleerde bewegingen als gevolg. Die bewegingen zijn nu veel minder en horen bij hem en verhogen zijn charme. Hij is zeer geliefd… roddelt nooit en zijn “horen zien en zwijgen” maakt hem tot een geliefde collega. Omdat ik wilde weten waar zijn minderwaardigheidsgevoel vandaan kwam, waarachter ik eenzaamheid vermoedde en er financiële problemen waren kwam Roel in een budget/consuminderkring die ik persoonlijk leidde…

Roel leefde van 30 euro per week met drie katten waar hij gek mee is en werd via maatschappelijk werk bij de kredietbank aangemeld voor de schuldsanering. Er zat geen schot in omdat Roel niet geholpen werd met het aanleveren van documenten waar hij niets van begreep en uiteindelijk de brieven niet eens openmaakte. Hij lag er nachten van wakker…. Zijn dossier lag ergens in een “onderste la.” De laatste waarschuwing was al geweest en zou de zaak stopgezet zijn als ik mijn neus er niet in had gestoken. De zaak werd vlot getrokken en Roel zit nu in de tweede fase aanvraag schuldsanering.

Hij is wat gevulder geworden want hij krijgt van de broodlijn eenmaal per week. Dat betekend groente fruit brood en wat lekkertjes. De dames die de kleding sorteren houden mooie kleding voor Roel apart en hij loopt er goed gekleed verzorgt en geschoren bij. Hij lijkt wat gegroeid en dat komt door zijn eigenwaarde die groeide en hij meer rechtop loopt. Roel is inmiddels assistent van de coördinatie en het visitekaartje van ons huis. Behulpzaam haalt hij kofferbakken leeg van mensen die spullen brengen, haalt de broodlijn mee op bij de supers en werkt samen met Theo aan de vrijdaglogistiek. Hij geeft voedsel uit op de zaterdag broodlijn en er zit nog veel groei in Roel na de grote groei die hij al maakte. Hij loopt sinds kort controles door het huis net voor sluitingstijd of ramen en deuren wel gesloten zijn en lichten uit. Of stekkers uit contactdozen zijn en de afval goed gescheiden werd en afgevoerd. We kunnen hem vertrouwen want hij heeft een groot gevoel voor verantwoordelijkheid.  Hij  mocht op onze kosten zijn rijbewijs verlengen want binnenkort gaat hij onze bestelbus rijden. Eerst voor korte ritjes zoals de broodlijn ophalen en wat korte ritjes rondom de kerk… Al doende leert men nietwaar….en hij moet er eventjes weer inkomen.

In zijn budget/consuminderkring leerde hij budgetteren en energiezuinig stroom en gasgebruik. Inmiddels leert zijn kring tijdmanagement en staat Roel elke dag twee uur eerder op tijdens de dagen dat hij niet bij ons werkt en haalt zijn huis uit de achterstand schoonmaak. De sfeer in zijn kring is openheid en geborgenheid en met veel humor kijken we naar onszelf en pakken zaken aan waar we tegenop zien en maar uitstellen……. Na grip op geld leert Roel grip op leven maar vooral groeien naar meer eigenwaarde en hij is me zeer dierbaar geworden en niet alleen bij mij.

Door zijn groei is hij de contacten met zijn familie aan het herstellen en de vriendin die steeds geld van hem leende heeft hij gesommeerd in etappes het geleende terug te betalen. Dat gebeurd nu ook en lenen is er in de toekomst niet meer bij. Ze mogen hem aardig vinden om wie hij is en niet om geld van te lenen en ik let erop dat hij niet wordt misbruikt om gratis werk te leveren voor iedereen. Roel werkt vooral aan zichzelf en dat heeft de hoogste prioriteit. Hij mag trots zijn op wat hij presteerde de afgelopen jaren waar geen drugs meer aan te pas komt. Hij heeft een klein spaarpotje voor als zijn wasmachine kapot gaat of zo, en helpt ons mee te helpen ……en daar mag je respect voor hebben. Tweede Kerstdag werkt hij samen met Theo en mij aan de broodlijn en maken we het een beetje gezellig voor de mensen die voedsel komen halen omdat er geen geld is…..Kerst is delen en vrede op aarde waar we elkaars handen vasthouden om verder te kunnen….

Ook voor Roel willen we voor Kerst wat extra doen om even geen zorg te hebben over wat er op tafel komt. Wat is 30 euro per week nou als je daar alles van moet doen verzorgende producten katvoer eten reparaties en zou hij al uitgehongerd zijn als hij niet van de broodlijn kreeg….

Stort wat je missen kan en wil op rekening IBAN NL14RABO0173658903 van Consuminderhuis Parkstad Zet er maar Kerst actie bij…..

Dankbaar zal elke euro goed besteed worden. Er blijft niets aan de strijkstok hangen.……

Annemiek

donderdag 24 november 2016

Mijmering 138 Groot tafelstuk voor 35 cent en nog wat voorbeelden adventstukken...

Beste mensen,

De blijheid en sfeer waarin iemand iets doet
is altijd belangrijker dan het resultaat...

Annemiek.
 
 
138 Consumindermijmering 2016.
 
Tip.
Een groot kerststuk voor op een flinke tafel maak je in een grote kom, desnoods in een antieke kom van een lampetstel. Het oase stuk dat in het midden de bodem niet raakt werd ondersteunt door een klein schoteltje. De kom kan heerlijk halfvol water gezet en blijft het stuk tot driekoningen mooi. De oase moet iets boven de rand van de kom uitsteken en als dat niet zo is leg dan meer schoteltjes onder het oase blok.
 
Rondom mooie flinke takken insteken en de tweede ronde direct bovenin het oase blok een ander soort groen, als het maar volle takjes zijn.... In een groot stuk horen grote attributen dus de flinke dennenappels kwamen van pas en werden met ijzerdraad vastgezet in de oase al kunnen ze ook gewoon tussen het groen gelegd in de kom.
De stekers brachten direct hoogte in het stuk en werden gevuld met zand en theelichtjes. Drie flinke kerstballen gezocht en wijst het zich verder vanzelf waar nog skimmia hulst of ceder moest komen of wat je hebt. Een grote strik past wel in het mega stuk van dit kneuterig mens....
 
Inmiddels liep het consuminderhuis weer vol met mensen die wederom advent stukken wilden leren maken waarvan vier personen nog nooit zoiets had gedaan. Ik heb geprobeerd voorzichtig te sturen en uiteindelijk zijn er weer acht nieuwe creaties ontstaan. Jacqueline gaf wederom aan ( zoals elk jaar) heel iets anders dan anderen te gaan maken en ik heb geleerd dat ze eerst een halve les in de kelder gewelven van ons huis rond doolt op zoek naar iets onmogelijks waar ze na “uren” mee naar boven komt en daar iets mee wil maar nog niet weet wat..... Ik ben dan al aan het denken hoe ik voor middernacht haar zover kan krijgen dat er iets moois ontstaat en we beiden tevreden zijn. Liefst voor 23.00 uur. Deze keer werd het 21.30 uur daarmee is een gezamenlijk record verbroken.  Een gevonden gevlochten krans in bakjesvorm werd met plastic bekleed en gevuld met oasestukjes. Omdat ik even niet keek  stak de oase niet boven het bakje uit, wat wel nodig was, en moest het groen met gebogen steeltje in de oase gestoken. Moet kunnen en was ze een hele tijd zoet
mee. Ondertussen dacht ik aan de walnoten hazelnoten en beukennootjes die ik nog had gevonden in emmertjes en leek me wel iets voor haar maar moest haar dat nog even “laten vinden.” Tussen het groen kwamen glaasjes met theelichtjes zoals je ziet  en hazelnoten die gewoon gestrooid werden. Het kransje komt op een stapel witte gevlochten kransen geloof ik op een glazen tafel of stellage of zo... in ieder geval is het altijd heel mooi wat ze maakt....... Dit jaar is haar thema natuur en wit.......door het gevonden bakje en de hazelnoten.
 
Mijn leventje....
Je ziet de trots van de mensen op hun gezicht en terecht. Het mooie zijn de gesprekjes die ontstaan tijdens het knutselen of even ervoor of erna. Hoe het nu gaat..... en wordt naar hun verhaal geluisterd met veel compassie....er worden afspraken gemaakt om voortaan mee te doen met handwerken en elkaar omhelst als ze dat al een tijd wilden doen. Je voelt de warme sfeer van het niet te grote gezelschap van acht waar toch drie mensen van moeilijk ter been zijn en bijna nergens komen. Er wordt bemoedigd en bemoedert en beloofd dat we blijven steunen in de afbetalingstijd schulden van een van de dames ( niet in beeld). Ik wordt geholpen door Gerda en Ingrid met lesgeven als het even te zwaar wordt en als ik de laatste ronde loop in het inmiddels stille gebouw en de deur sluit hoor ik het huis nog net van voldoening zuchten omdat ze weer al die blijdschap onder haar vleugels mocht huisvesten........
 
Annemiek. 

woensdag 23 november 2016

Mijmering 137 Natuur adventstuk voor 35 cent.......

Beste mensen

Tijdens een wandeling vind je zomaar kleine buideltjes geluk...
een vogel, een tuin, de glimlach van een kind, een kransje aan een voordeur,
Je zou het allemaal niet zien als je thuis was gebleven...

Annemiek.
 
137 Consumindermijmering 2016.
 
Tip.
Een advent stuk zelfgemaakt van wat je in tuinen vind van jezelf of buren vrienden kennissen kost alleen 35 cent voor het stukje oase dat je gebruikt.  Zelfs vragen bij mensen met een mooie heg levert wel groene takjes op. Een grote schaal of vlaaischotel eventueel plat bord heb je beslist wel. Heb je zelfs geen geld voor oase kiep dan een schaal vol aarde uit de tuin en houd die goed vochtig...
 
De stekers voor de theelichtjes worden elk jaar opnieuw gebruikt en theelichtjes zijn echt het veiligste. Laat brandende kaarsjes nooit alleen.
De takjes die we gebruikten voor de basis zijn uit de heg geknipt bij het consuminderhuis.
Een oase blok werd in een plastic bakje gelegd waar vlees in heeft gezeten en kan met een gietertje het bakje steeds gevuld worden met water zodat je duurzaam adventstuk tot driekoningen meekan.
 
Zie foto de oase blok boven het plastic bakje uitsteken waar van vier kanten ongeveer gelijke takken worden ingestoken net boven de rand van het bakje. Dan aan vier hoeken bovenin de oaseblok takjes van een gekrulde conifeersoort, ik dacht thuja. Die boom staat voor ons consuminderhuis en wordt door ons vakkundig einde november gesnoeid. De gemeente heeft er geen omkijken naar en zo helpen wij gratis mee aan de groenvoorziening onderhouden.
 
Nog een rijtje iets kleinere takjes thuja en middenin waar de oase nog zichtbaar is strooien we knipsel oftewel kleine stukjes groen want mos kost geld.....
Ik heb een keer mos uit de hei geplukt toen ik nog niet wist dat het niet mocht. Een kleine boswachter die tegen me op moest kijken vroeg met veel bravoure wat mevrouw daar aan het doen was. Nou dat was duidelijk leek mij en omdat ik niet in de kleuterrol wenste te gaan zweeg ik. Hij wilde dat ik de zak mos in de greppel leegschudde die daar echt niet meer zou gaan groeien en ik kreeg een proces verbaal voor stroperij....Laat dat nou in
de familie zitten.....een strafblad voor stroperij. Mijn opa Toontje Smits stroopte in de oorlog en wellicht ook erna hazen en konijnen om zijn dozijn kinderen in leven te houden. Ik ben niet voor het doden van dieren alleen uit noodzaak en misschien was het toen wel noodzaak. In ieder geval had ik vanaf die tijd een strafblad voor stroperij en een proces verbaal van 215 euro gekregen. Daarna teelde ik het mos zelf in de tuin..... een mens leert nu eenmaal.
 
Terug naar het adventstuk...De stekers werden in het stuk gezet en gevuld met zand uit de volière van Gerda..... Er kwamen kaardenbol en papaverbollen uit mijn tuin in het stuk... steeds met drie bij elkaar want de natuur denkt in drie en vijf enz.... Petra werkte gelijk met me op en nog een stel mensen ongeveer acht in totaal en dat werkt fijn. Ik leerde hen nog hoe ze ijzerdraad aan dennenappels ( die ze steevast eikels noemden) en kerstballen maakten ( zie foto) en die draad is te koop voor weinig bij de bouwmarkt of zo. Geen krammen en geen stekers die zijn te duur. De basis van het advent stuk klaar kon ieder haar/zijn eigen smaak en kleur kiezen. Ik hou van de klassieke
kleuren rood en goud en veel natuurspul dus kwam er skimmia van buur Caumo in mijn stuk en menigeen volgde mijn voorbeeld. Hier en daar zie je cedertopjes in het stuk komen, gesnoeid naast het consuminderhuis en hulst van buur. Ik ben nog een keer in die boom geklommen voor ons huis samen met Petra en vond voor Jozé twee machtig mooie ballen die op kokosnoten leken maar het niet waren.

Hoe zoiets in een stuk verwerken? Een dubbel gevouwen fietsenspaak bracht uitkomst.... Gertie vond een mega dennenappel die er in moest en Brian vond de hedera en zijn ma ging voor zilverlook. Zo werden de stukken met dezelfde basis allemaal verschillend........ Omdat ik voor moeder natuur ben en haar gratis pracht giften, heb ik de "leerlingen" met opzet niet naar de kitschhoek gestuurd waar de bakjes met plastic Kerstmannen plastic hulst en kabouters engeltjes en lichtgevend roze paddenstoeltjes lagen. Ze hebben het niet geweten.......
Ik hoop dat de mensen van avond twee deze mail niet lezen voordat ze de workshop volgden.....In ieder geval kan ieder die deze mijmering leest aan de slag met van niets iets maken...
 
Mijn leventje....
Terwijl de zon schijnt en het binnen kouder is dan buiten staat mijn advent stuk te stralen en steek ik zondag een kaarsje aan. Er komt nog een mega Kerststuk op de eetkamertafel en is het wel voldoende. Ik doe niet aan bomen en deurhangers maar wel een krans van hulst of zo van een struik die hoorbaar  gilt “snoei mij”  als ik erlangs fiets. Er waren jaren dat ik een echte boom kocht van enkele meters hoog die in een cementkuip in water werd goed gehouden om daarna in de tuin een plek te krijgen. Echte grote bomen redden het meestal niet van binnen weer naar buiten maar wel kleine boompjes in potten. Die vind ik zo zielig sinds ik een mevrouw in zo'n mini boompje rood/witte gebreide kerstklokken zag hangen. Het leek een beetje op Annemiek met een kanten kraagje en panty's met naaldhakken aan. Het past niet.... en bomen horen buiten in het bos.... Die neppers in wit en paars die ook nog in hoog tempo jinglebells tinkelen zijn helemaal om gestoord van te worden en als ik aan de kalkoen denk die mijn moeder tot karton droogde in de oven werd je daar ook niet vrolijk van. Van kalkoen vullen had ze nooit gehoord en het karkas lag daar maar leeg uit te drogen.Kerst was en is in het bos wandelen en blossen op je wangen van de kou. Als je thuiskomt de kaarsjes aan en een boek met een glaasje port en gestoofde peertjes bij een eenvoudig middagmaal of alleen die peertjes en niets hoeven en rust en vrede........Nee  niet rust in vrede.... Nog even niet.
 
Annemiek