maandag 10 oktober 2016

Mijmering 120 Kaneel breekbroodjes bloem, courget jasjes en nevelige herfst gedachten...

Beste mensen,

Ga niet af op de smetteloosheid van iemands tulband
misschien is de zeep waarin hij is gewassen wel niet betaald.
(Arabisch spreekwoord

Annemiek
 
 
120 Consumindermijmering 2016.
 
Tip.
Op maandagmorgen bezoek van Willeke en miezerige regen uit bewolkte hemel. Dan maak je in een handomdraai kaneelbroodjes bij de thee/koffie. Kaneelgeur en vers gebakken brood in je huis en voor de prijs hoef je het niet te laten....
 
Ingrediënten:
8 eetlepels zonnebloemolie
4 eetlepels melk
handvol suiker
1 ei
snuf zout
1 zakje bakpoeder
250 gram kwark op goed geluk de helft uit een pond bakje lepelen.
 
Werkwijze:
Alles mengen met een lepel in een deeg kom en zo uit de zak iets minder dan een pond bloem erbij en kneden maar. Kort kneden en bloem toevoegen tot het deeg loslaat van je handen. Het deeg rijst al en daarom heet het een snel kort deegje. Rol de bol deeg dun uit en maak nat met water met je handen. Strooi een mengsel van evenveel suiker en kaneel op de lap en laat het buitenste randje vrij. Rol de deeg lap op en maak tijdens het rollen de rol steeds nat zodat suiker kaneel en deeg hechten aan elkaar. Druk de rol maar stevig aan zodat het eindje ook goed hecht. Strooi eventueel nog wat bloem op je werktafel en snij met een kartelmes brede hompen van de deegrol. De begin en eindstukjes van de rol op elkaar zetten... Zet de rolletjes iets van elkaar op een rond bakblik bekleed met duurzame folie of bakpapier of de vorm ingevet met olie... Afbakken in een voorverwarmde oven op 200 graden in ongeveer 50 minuten tot de kaneelbroodjes lichtbruin zijn. Uit de oven de kaneel breekbroodjes bloem direct uit de vorm nemen en op een ronde schotel plaatsen.
 
Tip 2
Courget jasjes.
Een kleine courget wassen en met schil in plakken snijden. Een pannenkoek beslag maken van een ei wat melk snuf zout en bloem. Het beslag moet zo dik zijn dat het als een jasje om de schijven courget blijft zitten. De schijven door het beslag wentelen en in de wok of koekenpan in zonnebloemolie bakken. Eerst dicht schroeien op hoog gas en direct laag om de schijven ook van binnen te garen.....en keren.
 
Mijn leventje....
Tien oktober en nog boterbonen in de tuin. De laatste courgettes worden opgemaakt en andijvie in de border plus bonte wortels waar we veel gerechtjes mee kunnen maken. Ik heb nog even een stukje geschreven over het consuminderhuis voor in het kerkblad en terwijl de regen valt veegt mijn zoon het hofje. Hij voelt de regen niet en is niet van suiker zegt hij. Ik bedank me hartelijk voor de hulp en ben van mening dat we wat meer moeten bedanken en dankbaar mogen zijn voor alles wat we zomaar op ons pad vinden. Zeker aan “hij die de sla laat groeien.” Vriendelijkheid kost niets en als ik op de fiets zit groet ik meestal de mens in de straat. De eenzame in zichzelf gekeerde meneer met de hond en de groep mensen van het gemeentelijke werkbedrijf die in een zwerm het onkruid te lijf gaan.... We zijn allen gelijk... de mevrouw die terugkomt van de kerk met haar gezangenboek en de zwerver met zijn doorleeft gezicht waarbij ik nog steeds mijn portemonnee omkeer...want ik heb de dak en thuislozen het meeste lief.
 
Ik zie met welbehagen dat warme winterkleding op de rekken komen in het consuminderhuis en Moniekske die voor het eerst een kook/bakles geeft en zo trots mag zijn...en amper een jaar geleden nog van zo ver bij ons binnen kwam. Ik ben ontroert door de glimlach van het kindje in de kinderwagen die we konden opduikelen voor haar en haar moeder en ik mis nu al mijn privé secretaris die me zo dierbaar is geworden en nu een andere koers gaat varen. Het is hem gegund... als hij maar af en toe laat weten hoe het met hem gaat...want hij voelt als een zoon.
 
Ik dop zaden in mijn luie stoel en dat mag af en toe en ik duikel de warme sokkenmand op en de warme sloffen komen vooraan te staan in de kast. Maat 45 herenmaat met zo’n ritsje middenvoor en een schapenvacht van binnen. Daar komt nog een schapenwol zooltje in te liggen en kan ik met dikke wollen sokken aan nog in met mijn bescheiden maat 43 schoenmaat. Het zijn net wollig gevoerde scheepjes en ik kan ze zo pakken als de vorst komt om mijn platvoeten te warmen...Ik heb ze al uitgeprobeerd en weer gauw in de kast gestopt want ik vuilak liet er natuurlijk weer een druppel olie opvallen...
 
Vanaf nu worden de boodschappen in meervoud gekocht de bloem en de pakken bonenkoffie. De houdbare melk en de soda en sunlight. Het afwasmiddel en wat je zoal nog gebruikt aan basis boodschappen. Maak maar goedkope menu’s om leefgeld over te hebben om de voorraadkast te kunnen spekken voor de winter komt. Voor de ouderen onder ons die bij slecht weer niet naar buiten willen en als het glad wordt. Voor degenen met kleine kinderen die met Sinterklaas en Kerst cadeautjes krijgen... Die aanschaffen kan altijd als je een volle voorraadkast hebt waar wel een maandje uit te leven is... Voor degenen die een kerstmenu gaan koken wat ook wel kosten met zich meebrengt en de boom en de cadeautjes eronder voor je lief... Kortom oktober en november zijn voorraadkast en vriezer vul maanden. We mogen dankbaar zijn een dak boven ons hoofd te hebben en hoe het daaronder leven is...heb je zelf in de hand...
 
Annemiek