dinsdag 16 augustus 2016

Mijmering 96 Slofjes van mos en spitskoolstamppotje met bite...

Beste mensen,

Werken aan jezelf is altijd blijven zoeken.
Weten is denken het gevonden te hebben.

Het eerste is een groeiproces
het laatste werkt verstarrend...

Annemiek.

96 Consumindermijmering 2016.
 
Tip.
Zet een schoen (ongeveer) maat 36 op een stukje vinyl en teken de zool na. Je hebt geen restje vinyl, dan kan een stevig plastic placemat ook dienst doen. Leg de zool op een stukje gaas en knip rond de zool het gaas met 20 cm ruimte rondom uit. Knip een tweede stuk.
Leg de zolen op de stukjes gaas en knip in totaal vier splitjes, twee in het gaas bij de hak en twee in het gaas bij het voorblad ( zie foto)
Vouw het gaas naar boven rondom de zool zodat er een bakje ontstaat.
De splitjes met iets overslag is goed. Het teveel gaas van de overslag knip je weg anders wordt het te dik.
Maak het tweede schoentje zover klaar en bekijk of de bovenranden recht en even hoog zijn.
 
Leg een lijntje mos aan de binnenkant van de rand ( of je een sigaretje rolt) en sla de rand gaas dubbel naar binnen. Gebruik veel mos en werk de schoenbakjes rondom af.
Knip een voorblad van gaas, zoals je ziet dubbelgevouwen om de vouw op de wreef te krijgen ( zie foto) en knip een tweede voorblad hetzelfde.
Gewoon proberen, passen en eventueel bijknippen.
Vul de voorblaadjes met een dik laagje mos en zet ze in de schoen. Naai met wikkelklosdraad de rand van de schoen aan het voorblad vast en dat lukt prima als je het voorbeeld bekijkt.
De afwerking kan met touw of strookjes geknipt fiets binnenband. Een stel schoentjes kreeg alleen een strikje. Een volgende kreeg een vlechtje en werd daardoor mocassin. De schoentjes van Kevin werden “sportschoen.” Mijn slofjes ( schoentjes) kregen een plekje op het rek op mijn hofje. De voorbladen goed gevuld met potgrond en de laag grond doortrekken tot de hak. Er kwamen huislookplantjes in en wat plukjes mos rond de plantjes. De slofjes kunnen zomer en winter buiten blijven want de plantjes zijn winterhard en vermeerderen zich door de jaren heen. Door de aarde in het voorblad blijft het mos mooi.
 
Spitskool stamppotje met “bite.”
Ingrediƫnten:
 
1 spitskooltje
5 aardappels
zout nootmuskaat
klontje boter
eventueel zakje voorgekookte
bonen uit de vriezer.
 
Werkwijze:
De aardappels dunschillen en in dikke schijven snijden. Opzetten met weinig water en zout. Als je voorgekookte zakjes diepvriesbonen hebt gemaakt kan een zakje bonen bij de aardappels en zorgt voor het eiwit in je stamppotje. ( voor de vegetariĆ«r) Aardappels en bonen aan de kook brengen en acht minuut vanaf kookpunt op laag gas sudderen. Ondertussen de kool van slechte bladeren ontdoen, in het geheel wassen middendoor snijden. De kool rond de stronk  klein snijden ( niet meer wassen) en na de acht minuten aan de kokende aardappels toevoegen met iets zout op de kool. Alles weer aan de kook brengen en na acht minuut afgieten of door het vergiet. Het kookvocht opvangen. Met de stamper grof stampen en klontje boter en nootmuskaat toevoegen met eventueel nog wat kookvocht of warme melk.  Dit stamppotje heeft bite door de knapperige kool. De kool ligt niet zwaar op de maag en je hele huis ruikt niet naar kool.
 
Mijn leventje....
De slakken hebben de buitenste bladeren van de spitskooltjes geperforeerd. Helemaal niets mis mee want die blaadjes gaan toch weg. Het binnenste van de kool is onaangetast en na de kool geheel wassen kan na het snijden de kool zo in de pan. Teveel wassen is vitamientjes verlies. Ik heb een rijtje van tien kooltjes en elke week komt er eentje op het menu. Spitskool kan ook bij roerbakken en komt zeker nog langs in de mijmering. De helft van de stamppot is voor de lunch bewaard, de dag erna en even warm gemaakt heerlijker dan welke belegde boterham dan ook...
 
Deze volmaakte zomerdagen met temperaturen net iets boven 20 graden maken dat alle regen al tijden vergeten is. Tussen een stukje grijze draden van het levenstapijt valt een strookje lichte draden heel erg op nietwaar... Vroeg in de morgen in de beschutting van het prieeltje komt de zon over het muurtje kijken en straalt door blaadjes sier/erwt bloempjes en een spinnenwebje. De gele tomaatjes kleuren bij... in al dat warme licht en Floor dut een beetje in de luwte. Het lijkt zondag maar het is dinsdag en dat komt omdat een pijnlijke maandag achter me ligt. Medicatie die aanslaat brengt zegeningen en een zondags gevoel. In de avonduren kan ik nog wat plantjes poten en goed gieten voor de nacht, dat lukt nu wel weer. Spruitkool en boerenkool die nog in het zaaibed staan. In de winter vind ik ze en kan zo achter het poortje oogsten. Met een grasveldje voor de deur heb je die weelde niet en het is maar waarvoor je kiest.
 
Eenmaal per week neem ik een momentje in stilte voor mezelf en noem dit ijkpunt. Mijn doel is o.a. beter voor mezelf zorgen en me niet mee laten trekken in wat een ander wil of zo leuk voor me vind. Zeker niet boven mijn kunnen gaan nu ik steeds minder kan. Ik neem dit thema mee in de gevorderde consuminderkringen en de mensen hebben hier heel veel aan. Rust en stabiliteit brengt minder afdwalingen ook in aankopen maar draagt zeker ook bij in levensgeluk in gezin op je werk enz.
 
De doelen die je voor jezelf stelde neem je tijdens het wekelijkse  ijkpunt door..... Ging je in de fout afgelopen week? En waardoor? Kon je nog bijstellen of werd het een leerpunt? Persoonlijk voorbeeldje?
 
Afgelopen week probeerde een mevrouw een afspraak te maken voor maandag inboedeltje regelen in het consuminderhuis en kon ik net voorkomen omdat Petra me aankeek en zij weet dat ik dit niet wil. Bijna was ik overstag gegaan. De afspraak werd direct op vrijdag afgewerkt ook al wilde de mevrouw naar huis. Een meneer van de kinderbescherming waar we mee samenwerken wil ook alleen op maandag afspreken... dus niet... en opeens kan hij ook op vrijdag. Ik maak afspraken aansluitend achter elkaar op donderdag en vrijdagen en heb daardoor meer tijd voor mijn eigen leventje begin van de week. Goed voor een ander begint met goed voor jezelf zijn. Consuminderkringen geven in rust hebben veel meer waarde. In stres geef je de onrust in een onderlaag mee door en dat is niet de bedoeling.
Door elke week op een vaste dag tijdens je ijkpunt je doelstelling te bekijken werk je aan jezelf naar de volmaaktheid die je misschien nooit bereikt maar wel een giga groei doormaakt. In  de kringen bespreken we de vorderingen van onze persoonlijke doelen en zoeken tussenstapjes om uiteindelijk grote doelen te bereiken. Je zou dit ook met vrienden kunnen doen....
 
Annemiek