maandag 8 augustus 2016

Mijmering 92 Open pruimenvlaai en ratatouille...

Beste mensen,

Als je niet zo nu en dan faalt
dan heb je niet genoeg geprobeerd...

Annemiek.
 
92 Consumindermijmering 2016.
 
Tip.
De border waarin ik mulch brengt door het mulchen steeds weer cadeautjes....Ergens in de aarde zat een zaadje van de klimcourget en de tijd zal uitwijzen of het een rond of langwerpig courget exemplaar is. De stengel klimt via de clematis de rozenboog in... de kamperfoelie tegemoet. Er zitten alleen nog maar mannelijke bloemen in en is het wachten op de dames. Als ik het vorig jaar de revue laat passeren kan het zijn dat een uitgeholde courget gevuld met vet en vogelvoer op de voerplank heeft gestaan. Meestal blijven wat zaden achter in zo’n courgette. Na verloop van tijd worden die courgetten rot en vallen op de aarde eronder inclusief het zaad dat door de aarde worde omarmt. Zo moet het zijn gegaan..... Omdat ma natuur vanaf midden zomer de regie van mijn tuin overneemt mag alles blijven staan wat zo opkomt. Voor menigeen een jungle maar voor mij een heerlijkheid van rijpende zaden courgette cadeautjes en geluk....
 
Tip 2
Het merendeel van de ingrediënten voor ratatouille staat in mijn tuin, op de wortels na....... en zonder wortel smaakt het ook.
 
Ingrediënten:
1 courgette
1 ui
3 tenen knoflook
2 aardappels
2 paprika
eventueel pepertje
3 wortels
wat tomaatjes
olijfolie
peper/zout
oregano en/of
basilicum tijm salie
wat je maar hebt.
 
Werkwijze:
De gesnipperde ui fruiten in olijfolie en even later de gesnipperde knoflook toevoegen. De rest van de groenten in grove stukken toevoegen. De courgette met schil en de aardappels met of zonder schil naar keuze. Het pepertje van zaad ontdoen op een zaadje na die voor de nodige pit zorgt. Het pepertje in smalle reepjes
knippen. Voeg de verse kruiden toe die je hebt... of gedroogde herbe de provence kruiden. Het stoofpotje na kookpunt een half uurtje laten stoven op laag gas. Ratatouille kan warm of koud gegeten worden en bij warme dagen een heerlijk meeneem gerecht koud op knapperig stokbrood.
 
Tip 2
Open pruimenvlaai....
 
Ingrediënten:
250 gram kwark
8 eetlepels zonnebloemolie
4 eetlepels melk
snuf zout en handvol suiker
1 zakje bakpoeder
1 ei
Bovenstaande ingrediënten in een ruime kom met een lepel omroeren. Voeg ongeveer 300 gram bloem toe en kneed het deeg kort. Voeg steeds bloem toe tot het deeg loslaat van je handen. Halveer de deeg/bol en  kneed een helft nog even kort door. Eventueel bloem toevoegen en de bol uitrollen tot een heel dunne lap. (zie foto) Bedek een vlaaiplaat met de deeg/lap en prik gaatjes met een vork in het deeg. Halveer 2 kilo gewassen pruimen en haal de pitten eruit. Leg de pruimen met de bolle kant naar beneden op het deeg en zet de vlaai in een voorverwarmde oven op 180/200 graden. kneed de tweede bol deeg nog even en rol uit enz........en zet ook in de oven.
 
Als de vlaairand lichtbruin is kan de vlaai uit de oven. De vlaaien direct uit de vormen op vlaaischotels schuiven. De deegrandjes met een kwastje met boter of margarine invetten dan glimmen ze mooi. Deze “fruit boterhammen” zijn heerlijk ouderwets en nostalgisch. Vers zijn ze het lekkerste en ik heb een pruimenvlaai geruild voor wat groente die ik op het moment niet in mijn tuin heb.......
 
Tip 3
De open pruimenvlaai is het lekkerste bestrooit met poedersuiker en die was opeens op..... Even mijn suikerfabriekje opzetten en werd gewone suiker tot poedersuiker vermalen. In een potje met deksel blijft de poedersuiker lang droog. Door het theezeefje poedersuiker gestrooid werd de pruimenvlaai een
gedichtje......
 
Tip 4
Omdat de moulinex toch uit de kast kwam heb ik de eierschalen die in de volle vergiet in de tuin staat gemalen tot poeder. Met vuil enz....is geen probleem. Mooie kalk dat drogen mag onder het afdak en in het najaar wordt uitgestrooid...terug naar de aarde om de moestuin aarde gezond te houden. Het lege vergiet staat weer in het hoekje van de border en alle eierschalen worden erin gekieperd. De regen spoelt ze wel en verlaat de vergiet weer door de gaatjes. geen mens heeft er last van..........
 
Mijn leventje.......
Op de boerderij in vroeger tijden stond buiten ergens achteraf op het erf de oven die met schansen oftewel takkenbossen werd gestookt. Er was in die tijd veel hout aan de boerderijen en ovens konden beter wat verder op het erf staan i.v.m. brandgevaar. De bakoven was een gemetselde half ronde ruimte waaronder de takkenbossen bewaard werden om alvast te drogen. De werking was heel eenvoudig. De schansen werden in de oven aangestoken tot de bakstenen vloer en koepel letterlijk witheet waren. Dan werd het vuur eruit gehaald en de oven met een natte dweil schoon geveegd. De temperatuur was dan rond de 200/250 graden en bleef dat ook geruime tijd door de stralingswarmte van koepel en vloer. 
 
Bovenop de oven was een laag leem aangebracht en daarop plaggen... allemaal om de warmte vast te houden. Soms werd een pannendakje boven de oven gebouwd om de oven te beschermen voor weersomstandigheden. Het ovendeurtje was meestal van staal. Hoe primitief ook... het werkte.
Met een houten schieter werd het brood op de hete ovenvloer geschoven. Vloergebakken....Eerst de zwartbroden van zuurdesem. Het hele bakproces duurde ongeveer 45 minuten. Na het brood werden in de inmiddels afkoelende oven enkele vlaaien gebakken die met minder warmte ook wel gaar werden. Voor het bruin en wittebrood werd de oven weer even bijgestookt. Je moest er handigheid in krijgen om te testen of de oven te warm of nog te koud was. Een beetje bloem op de vloer strooien dat direct zwart werd leerde je dat de oven te warm was. Als de bloem wit bleef was de oven te koud. Spuwen in de oven was ook een manier. Verdampte het speeksel in de lucht dan was de oven te warm en bleef het liggen op de vloer dan was de oven te koud. Ik neem aan dat die spuug werd
weggeveegd...
 
De woensdagvriend vertelde dat in de laatste warmte als alle broden en vlaaien waren gebakken, appels werden gepoft, soms omhuld met een stukje deeg van het wittebrood. Dat was een traktatie voor de kinderen. Ik heb al eens vlaaien gebakken in een buitenoven gestookt door schansen. De eerste vlaai verbrandde omdat hij op de vloer stond en de vloer te heet was. Ik had natuurlijk eerst een brood erin moeten bakken.Op een roostertje zou het met die vlaaien goed zijn gegaan denk ik. Het zou zo’n draad roostertje kunnen zijn van een gasoven of zo... geplaatst op twee bakstenen. In ieder geval was de tweede en derde vlaai beter gelukt. nou jaaaaaa met hier en daar een hard korstje maar ervaring zou het wel leren...... Helaas was de eigenaar van de schansenoven zo van de wap van mijn gooi en smijtwerk met deeg en vlaaivulling en de enorme hoeveelheden vlaai die uit die oven kwam dat een tweede kans zich niet meer aandiende en bleef de oven voor de sier. Wie zou al die probeersels trouwens op moeten eten nietwaar...Na twee stukken eigengebakken Limburgse vlaai zit je bomvol....en kan je de buurt ermee in...
 
Annemiek