maandag 30 november 2015

Mijmering 143 Vogeltjesfeest en champignonragout en pasteitjes...

Beste mensen,

De liefde is een stroom van twee rivieren die zich mengen
zonder hun eigenheid te verliezen....

Annemiek
143 Consumindermijmering 2015.
 
Tip.
Ik was de wasknijpersdoos vergeten binnen te zetten en de regen had de doos vol water gezet. floor was er nog eens mee gaan voetballen en waren de knijpers in een modderplas terecht gekomen. Mezelf kennende zal ik nog wel eens de wasknijpers vergeten en meteen maar een “vergietje” van een blik maken zodat hemelwater weg kan stromen. De wasknijpers kregen een sopje, werden gedroogd en hebben een nieuw bakje met afvoer.......De gaatjes heb ik met een flinke schroef en een hamer erin geslagen....
 
Tip 2
Van bol en langwerpige klimcourgettes maakte ik vogelvoer decoratie. Van kleine pompoentjes kan het ook. De courgettes zijn in de zomer gegraveerd toen ze nog aan de plant hingen. De plant herstelt de wond en ontstaan de mooie hartjes van lidtekenweefsel. Met een elektrisch mes zijn de kapjes van de courgettes gesneden en de courgettes met mes en lepel uitgehold.
De zaden werden afgespoeld en te drogen gelegd op kranten om in maart weer te kunnen zaaien voor nieuwe oogst in 2016. De courget “bakjes” werden gedeeltelijk gevuld met frituurvet gemengd met vogelzaad. Onderin de “bakjes” een lading herfstblad tot halverwege en dan het vet/zaad. Ze blijven wel twee maanden goed en als de courgetbakjes terug naar de natuur ineen zakken blijft het hoopje zaad voor de vogels........
 
Frituurvet smelten en weer af laten koelen tot kneedbaar. Dan zoveel mogelijk vogelzaad erdoor mengen. De uitgeholde pompoentjes of courget ermee vullen of zelf vetbollen maken. Met mijn maaksels kwam op het pitriet dienblad een gezellig stelletje. Wat besjes van de hulst als decoratie en wat takjes. Een kunstig gesneden gehalveerde appel voor de merels en mijn tuintafel is een lust voor het oog.... Als Floor de poes buiten is komt er een doek over de vogelvoerplek zodat de vogels even niet in poezenbereik komen. Aan de zijkant van mijn huis kunnen de vogels altijd terecht hoog in de betonstaalrekken hangen vele mezenbollen en hebben ze een hangplek die vanuit mijn luie stoel door het zijraam is te zien. Je wordt er zo blij van........de mens inclusief de vogeltjes.
 
Tip 2
Champignonragout en pasteitjes.... daar hoeft geen vlees bij.
Ingrediënten:
500 gram champignons
125 gram boter
125 gram bloem
750 ml water
eetlepel kruidenbouillonpoeder of twee blokken groente bouillon.
peterselie
eetlepel kerrie
flinke scheut slagroom
nootmuskaat.
Pasteibakjes.
 
Werkwijze:
Borstel de champignons en spoel kort af. Snij ze in stukken en roerbak in een klontje boter met de kerrie. Laat ze zachtjes garen maar niet bruinen. Breng in een steelpannetje ondertussen het water aan de kook met de bouillonpoeder ( of blokken).
Laat de boter smelten in een ruime pan en voeg de bloem toe. Roer met een garde en laat een half minuutje garen. Voeg de helft van de bouillon toe en roer flink met de garde om klontjes te voorkomen. Als het vocht is opgenomen weer iets bouillon erbij tot de voor jou juiste dikte. Laat twee minuutjes garen op een klein pitje. Wel af en toe roeren. Voeg nootmuskaat toe en een flinke scheut slagroom uit een pakje. De champignons toevoegen en omscheppen. Eventueel nog wat bouillon als de ragout nog te dik is. Zet pasteibakjes even in de oven en serveer de
pasteitjes op een bord met de ragout met sla tomaat paprikaringen of wat je maar hebt.
 
Mijn leventje....
Hoor de wind waait door de bomen.......Brengt me weer terug naar mijn eerste baantje bij de bakker waar ik daghitje was. Kilometers speculaas werd er gebakken en de knechten in de bakkerij waren studenten die wat bij verdienden. Ik moest de speculaas inpakken en de breuk speculaas kwam bij de koffie. Ik was gek op amandelspeculaas en tegen koffietijd brak ik steevast een aantal poppen. Het was de tijd van minimode en ik naaide altijd een flinke zoom in de ouderwetse dioleen jurkjes die moeder voor me kocht. Zo leken ze een beetje hip. Helaas moest ik de mousse nylons van mijn moeder opdragen en omdat mijn benen veel langer waren dan die van moeder kwamen de boorden van de nylons bij de minste beweging onder mijn jurk uit. Dat zag er zo zot uit dat ik van mijn zakgeld panty's kocht die net in de mode kwamen. Ik heb mijn leven lang ruzie gehad met nylons en later met panty’s en een panty been kapot... knipte ik het been eraf en had twee broekjes aan met ieder een been soms met kleurverschil wat niet opviel als je hard liep. De kruisjes scheurden altijd uit van alle afzakkende panty’s die meestal ook weer te kort waren tot ik daarover weer een strak broekje trok. Ik werd gek van alles over elkaar heen en was blij als het zomer was en blote benen tijd. Terug naar de speculaas....
 
Hoor de wind waait door de bomen.... en denk ik aan de schoen die ik als kind zette onder de trap, met een wortel voor het paard. Dat deed ik gewoon stiekem zonder dat moeder het wist. In de morgen zat er soms een marie biscuitje in van die “goeiekope” die bij ons ook in de koektrommel zaten. Schraalhans was keukenmeester bij Sinterklaas en kon er niet eens een chocolade beestje af.....Ik geloof nog steeds in sinterklaas al komt hij nu het hele jaar door, soms middenin de zomer of einde november bijvoorbeeld als iemand met de post een pakketje zaadjes met me deelt.....of een extra lief telefoontje van de woensdagvriend. Het “Sinterklaasgevoel” zit in zoveel........
 
Annemiek